Terugblikken is, kijken wat goed of fout is gegaan. Je kan dan twee kanten op namelijk, verantwoordelijkheid nemen en je inzetten voor herstel of voor struisvogel spelen. Het vraagt om moed om eerlijk naar jezelf te kijken, te reflecteren en de juiste keuzes te maken. Maar, als je ervaren hebt dat dit voldoening en verbetering brengt, groei je hierin en gaat het steeds gemakkelijker. Actie kan worden ondernomen, gebaseerd op de ervaring van gisteren en de dromen van morgen. Dat is de reden waarom in vandaag ook gisteren en morgen vervat zit.
Even stilstaan en aandacht hebben voor wat er bereikt of niet bereikt is, schiet er vaak bij in. Terwijl het juist zo waardevol is om te reflecteren aan wat er is geweest, wat je bereikt of meegemaakt hebt. Door terug te kijken leer je veel over jezelf en je handelingen of je bent gegroeid of bent blijven stilstaan. Je maakt als het ware de balans op om van daaruit verder te gaan. Tijdens het terugblikken op wat is geweest, komen ook steevast focuspunten voor de toekomst naar voren.
Elk jaar hoort men even terug te blikken op het regeerbeleid en eerlijk aan zichzelf toe te geven of ze de gestelde doelen zijn bereikt. Jammer genoeg durven velen dat niet. Het zijn vaak anderen die terugblikken en dan van de daken roepen dat er geld is verspild, niet hard genoeg is gewerkt en dat de resultaten nihil zijn. Er wordt dan vaak geconcludeerd dat er harder gewerkt moet worden. Echter de oorzaak van dat mindere resultaat hoeft niet te liggen aan niet hard genoeg hebben gewerkt. Meestal is de oorzaak hiervan dat men geen inzicht heeft, niet slim genoeg met zijn tijd is omgegaan of zelf niet slim genoeg is. Slimmer met de tijd omgaan, deskundigheid en goed management kunnen ervoor zorgen dat het resultaat meer en beter is. Een voorbeeld hiervan is het ambtenarenbeleid. Het is nog geen enkele regering gelukt om dit corrupte systeem onder controle te krijgen. De teki njang mensen stappen niet graag uit hun gemakkelijke leventje.
Ook de vorige regering weigert terug te blikken en verantwoordelijkheid te nemen. In plaats van te onderzoeken wat er wel of niet goed is gegaan tijdens hun regeerperiode, fouten toe te geven en te focussen op correcties in de toekomst, wordt er continu geroepen dat ze het fantastisch hebben gedaan en worden de fouten doodgezwegen. Hun recentste klacht is dat deze regering alsmaar blijft roepen dat het wanbeleid van de vorige regering debet is aan de economische crisis. Ze willen dit verwijt niet meer aanhoren. Dit verwijt zal echter pas stoppen als men verantwoordelijkheid neemt en aan het volk toegeeft dat zij werkelijk de oorzaak zijn van de crisis. Door de fout toe te geven, sla je namelijk de tegenpartij de stok uit handen.
Men klaagt vaak dat het binnenland het meest in ontwikkeling is achtergebleven en nu probeert men versneld aan de ontwikkeling te werken. Een terugblik laat echter zien dat het binnenland reeds lang tot ontwikkeling zou zijn gekomen als er geen rovers waren geweest die zich de eigendommen van het land (goud, hout, grond) hadden toegeëigend en zich daarmee hadden verrijkt. Als deze mensen al het geld dat ze hiermee hebben vergaard, hadden gebruikt om het binnenland tot ontwikkeling te brengen, was vandaag de dag het binnenland een paradijs. Ze hebben echter het geld zelf gehouden en zichzelf verrijkt. En deze individuen staan nu aan de zijlijn te roepen dat ze zich inzetten voor de binnenlandbewoners. Men weigert om de eigen egoïstische en foutieve handelingen uit het verleden toe te geven en de fout te herstellen door het geld aan het land terug te geven. Men blijft zich verrijken met de vele inkomstenbronnen van het land en verwacht dat de staat ergens anders het geld vandaan moet halen om het binnenland te ontwikkelen.
Ook de coup in 1980 vraagt om een terugblik. Een volk dat nooit geweld had gekend, werd plots bedolven onder angst en geweld. Het volk ondervond aan den lijve dat een veroordeelde crimineel accepteren als president, fataal is voor een land. Nationaal en internationaal verloor het land aan respect. De onderwereld zette voet op Surinaamse bodem en geeft vaak een staaltje weg van wat echte misdaad is. De terugblik laat ook zien dat de corruptie niet alleen is toegenomen, maar vooral zetelt in de vele instituten. Het volk verloor zijn normen en waarden.
Men heeft jammer genoeg weinig uit de gemaakte fouten geleerd. Angst, wapens en dreigementen zijn er nog steeds in de samenleving. Weer wordt een veroordeelde crimineel als vp geaccepteerd. Het geldverslindende ambtenarenapparaat is nog steeds de doodsteek aan ontwikkeling. Nog steeds overheerst de mentaliteit in Suriname van hoe kan ik blijven profiteren van lanti en niet hoe kan ik meehelpen aan de opbouw.
Terugblikken laat soms zien dat handelingen, positief hebben uitgepakt en een verrijking waren voor land en volk. Het laat echter ook zien dat er handelingen hebben plaatsgevonden die het land geen vooruitgang of ontwikkeling brachten.
Beste mensen, laten we niet in woede terugblikken en ook niet de toekomst laten beheersen door angst, maar leren van de fouten uit het verleden en positief verder bouwen. Zelfs het slechtste plan is niet geheel waardeloos, het kan altijd nog als voorbeeld dienen van hoe het niet moet.
“Action without vision is only passing time. Vision without action is merely day dreaming. But vision with action can bring a change.”
Josta Vaseur
