De openbare weg is geen anarchistisch stukje vrijstaat
Iedereen weet het: veel weggebruikers hebben lak aan verkeersregels en verkeersfatsoen. Op de Surinaamse wegen heerst totale anarchie. Vooral op rechttoe-rechtaan wegen lijkt er geen snelheidslimiet te bestaan.
Soms hou je je hart vast
Op wegen als bijvoorbeeld de Martin Luther Kingweg, de Van ‘t Hogerhuysstraat en zelfs de Zwartenhovenbrugstraat wordt over het algemeen veel te hard gereden. Automobilisten lijken blij te zijn daar de snelheid van hun bolides flink te kunnen opvoeren, ondanks de toch wel her en der aanwezige gaten en kuilen in die wegen. Soms hou je je hart vast, als je een bolide voorbij ziet scheuren, waarvan de bestuurder denkt alleenheerser van de weg te zijn. Zelfs bij het naderen van zijwegen en kruisingen lichten de remlichten van de bolide niet eens op. Veel weggebruikers nemen willens en wetens dermate grote risico’s, waardoor ze niet alleen hun eigen leven op het spel zetten, maar, erger nog, het leven van onschuldige overige weggebruikers die zich wel netjes aan de verkeersregels houden.
Gelet op het absurde gedrag van, toch wel, veel automobilisten is het niet zo verwonderlijk, dat er welhaast iedere dag een of meer verkeersongevallen in het land plaatsvinden, veelal met gewonde- en dode slachtoffers tot gevolg.
Iedere dag is het raak op de weg
De afgelopen dagen waren er ook iedere dag ongevallen, vooral met als oorzaak te hard rijden, de controle over het stuur verliezen, geen voorrang verlenen en zeer gevaarlijke, onverantwoorde inhaalmanoeuvres. Vaak zijn het onschuldigen die het slachtoffer worden. Hieronder een korte bloemlezing van recente verkeersongevallen.
Een 27-jarige bromfietser overleed woensdag 6 april nadat hij was aangereden door een automobilist die hem geen voorrang had verleend op de kruising van de Fred Derbystraat en Nieuwe Domineestraat in Paramaribo.
Door onoplettendheid van de bestuurder van een pick-up, ramde die woensdagavond 6 april een voor hem rijdende auto op de Maretraiteweg. Door de harde klap belandde de personenauto tegen een schutting. Gelukkig raakte hierbij niemand gewond.
De volgende dag, donderdag 7 april, knalde een Toyota Vitz, nadat die in botsing was gekomen met een Toyota Harrier, tegen een elektriciteitsmast van de EBS op de hoek van de Gompert- en Granietstraat. De bestuurder van de Vitz had geen voorrang verleend aan de Harrier. Ook bij dit ongeval raakte geen enkele inzittende gewond.
Een taxi belandde vrijdagavond 8 april in de trens langs de Mohamed Rashied Pierkhanweg. De chauffeur beweerde dat hij de controle over het stuur had verloren. Natuurlijk zegt hij dat, en niet dat hij te hard had gereden.
Bij een frontale aanrijding tussen een kleine truck en een personenauto is zondagochtend 10 april op de Martin Luther Kingweg de bestuurder van de personenauto om het leven gekomen en waren meerdere gewonden te betreuren. Door onbekende oorzaak was de automobilist op de verkeerde weghelft terecht gekomen.
Op dezelfde dag belandde een personenauto, door nog onbekende oorzaak, op de kop in een fruitkraam langs de Martin Luther Kingweg. De bestuurder zou na het ongeval de benen hebben genomen. Twee personen die in de buurt van de kraam waren raakten gewond.
Op de Ringweg-Zuid reed op zondag 10 april een auto tegen een EBS-mast en sloeg vervolgens over de kop. De bestuurder zou vermoedelijk onder invloed van alcoholhoudende drank hebben verkeerd en raakte lichtgewond.
Materiële- en immateriële schade
Dit zijn slechts een paar recente voorbeelden van ongevallen in het verkeer. Ondanks alle berichten in de media over verkeersongevallen, neemt het aantal ongevallen niet af. De berichten schrikken niet af. Veel weggebruikers die zich niet aan de verkeersregels houden en wegen zien als racebanen, lijken zich niet te beseffen dat zij met hun voertuigen door hun onverantwoordelijk rijgedrag enorme materiële- en immateriële schade kunnen toebrengen aan andere voertuigen en de inzittenden op de weg.
Geen enkele bewustwordingscampagne of welke (verkeers)campagne dan ook, kan het gedrag van die onverantwoordelijke en asociaal onfatsoenlijke weggebruikers veranderen. Je ziet soms auto’s rijden, neen, racen, waarbij je meteen jezelf de vraag stelt: hoe heeft zo iemand ooit een rijbewijs kunnen halen? Wat is er mis met die persoon? Is er een zenuwtje bekneld geraakt in de hersenen? Is het in algemene zin een aangeboren afwijking?
Het gezegde luidt, een ongeluk schuilt in een klein hoekje. Maar, verkeersongevallen zijn over het algemeen te voorkomen wanneer iedereen zich netjes aan de regels houdt, aan de snelheidslimiet, aan het voorrang verlenen daar waar dat moet, aan stoppen bij een rood verkeerslicht, aan het op een veilige wijze inhalen van andere verkeersdeelnemers, enzovoorts.
Openbare weg is geen anarchistisch stukje vrijstaat
Wanneer kunnen we ooit een krant openslaan en eens geen artikel zien over weer een verkeersongeval? Wanneer heeft een nieuwswebsite eens op een dag geen bericht met foto’s over een verkeersongeval?
Wanneer toont die onverantwoordelijke verkeersdeelnemer eens dat hij toch wel beschikt over enige mate van verstand en fatsoen? Wordt eens niet de veroorzaker van een verkeersongeval en realiseer je dat een auto geen racewagen is en de openbare weg geen anarchistisch stukje vrijstaat.
PK
