Studenten aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname uiten hun misnoegen aan Dagblad Suriname. Het is al geruime tijd zo in Suriname, dat je werkt om gewoon te kunnen overleven.
Silvia (23) komt helemaal vanuit het district Nickerie om wetenschappelijk onderwijs in Paramaribo voort te zetten. Jammer vindt ze het, dat ze het door deze moeilijke tijd niet meer ziet zitten. De kosten rondom haar studie blijven oplopen en als enig kind van haar moeder die niet werkt, is het bijna onbetaalbaar aan het worden. Huisvesting, boeken, eten en dan is het maandelijkse persoonlijke onderhoud nog niet eens erbij komen kijken.
Huisvesting
De vorige regering heeft getracht met het gefinancierde project stichting Student Housing Camping Village deze studenten tegemoet te komen met een prettige leefomgeving. Maar, jammer genoeg zijn twee van de gebouwen niet helemaal af waardoor tal van studenten niet in de gelegenheid worden gesteld om zich te begeven in de gebouwen. De studenten zijn vooral ontevreden over de gang van zaken met betrekking tot huisvesting. Daarmee zouden ze tenminste kunnen helpen, zegt Sylvia.
Met de komst van de Covid-pandemie hadden veel studenten de gelegenheid om vanuit hun eigen omgeving deel te nemen aan de verdere studie, maar vanwege het feit dat de opleidingen meestal niet online verzorgd worden kwam het fysieke studeren weer in beeld. Langzaam maar zeker worden de instellingen weer opengegooid. Dit zorgt er weer voor, dat studenten zich moeten begeven naar Paramaribo.
Terug naar geboorteplaats
Als enige keus zie je het soms nog zitten om terug te gaan van waar je komt, zegt Sylvia bedroefd. Ze zegt ook, dat ze nog alles eraan probeert te doen om zichzelf de gelegenheid te geven haar studie voort te zetten. Ze zegt dat ze nog zal overwegen wat het wordt. De gelegenheid tot het nemen van een studentenlening is voor haar nog een openstaande optie
Op de vraag wat ze verwacht van de regering, zegt ze dat er tenminste een beleid kan komen dat de studenten wat zekerheid kan bieden in hun verdere leven.
GW
