Grond als factor in het proces van het realiseren van sociaaleconomische ontwikkeling komt niet van de grond dan wel is grotendeels onbenut. Als er een gebied is, een materie is, waaruit blijkt dat etniciteit het ontwikkelingsprobleem van Suriname is dan is het wel de inzet van de factor grond in het proces van het realiseren van sociaaleconomische ontwikkeling. Zulks resulteert in etnische jaloezie. Men wil en kan niet begrijpen dat mensen die generatie op generatie geleerd hebben om te gaan met vermogen met geld dus, dat die beter zijn in vermogensvorming en in het beheren van geld. Zulks gaat natuurlijk niet in absoluutheid op, maar is wel in overwegende mate van toepassing. Aziaten zijn ook goede spaarders en de spaarquote is nergens ter wereld zo hoog als in Azië. En in geheel Zuidoost-Azië was lange tijd de naam van geld het Hindi woord roepia. Nog steeds is in Suriname roepia de naam van de gulden in het hindoestaans. Men is ondernemend. Het zijn harde werkers, daarom zijn op alle eilanden in het Caribisch gebied Brits Indiërs ingevoerd als immigranten.
Wie met de exponenten van het creools nationalisme heeft gediscussieerd die zal altijd te horen krijgen dat hindoestanen hun welvaart te danken hebben aan het feit dat zij polders en grond gekregen hebben. Maar de creolen hebben ook grond gehad, velen hebben ook plantages gehad dan wel gekocht. Maar de realiteit is dat men van de plantages gevlucht is richting stad omdat men genetisch roofbouwer is gebleven. Dit fenomeen heeft zich overal in de Amerika’s voorgedaan waar Afrikaanse slaven te werk waren gesteld. Zo zijn de getto’s in Amerika ontstaan. Bovendien landbouw is een ondernemende activiteit het heeft de basis gelegd voor het vroeg kapitalisme. Je moet met vermogen om kunnen gaan.
In Guyana heeft president Burnham duizenden hectaren grond verdeeld onder zijn creoolse aanhang en hun voorzien van financiële middelen. Binnen 10 jaar waren al deze gronden bezit van hindoestanen geworden. Robert Mugabe heeft in 2015 toegegeven dat zijn mensen geen grote bedrijven kunnen managen en heeft de blanke boeren gevraagd om terug te keren naar Zimbabwe. Hetzelfde heeft Oeganda geprobeerd met de Indiërs die door Idi Amin uit het land waren weggejaagd. Ik heb het zelf meegemaakt op een conferentie in Afrika. Een minister uit Oeganda dacht dat ik van Oegandese oorsprong was en vroeg mij terug te keren naar Oeganda. Nu op dit moment augustus 2021 vangt men vluchtelingen uit Afghanistan op. Het wegjagen van de Indiërs in Uganda was een catastrofale blunder geweest, idem het wegjagen van de blanke boeren in Zimbabwe.
In Botswana heeft men communaal (stam) bezit van grond grotendeels afgeschaft, en is mede daardoor de best presterende economie van Afrika.
Het economisch argument
Een land gaat vooruit door ondernemende mensen. Grond is een onmisbare duurzame natuurlijke hulpbron voor het bewerkstelligen van sociaal economische ontwikkeling. Alle economische activiteiten vinden op grond plaats. Zulks impliceert dat grond welke niet gebruikt wordt, welke niet in het economisch verkeer is, dat die grond in feite van nul en generlei waarde is voor de economie. Dit geldt natuurlijk niet voor grond welke bestemd is voor recreatieve doeleinden, voor grond welke deel uitmaakt van de natuur dus van de ecologie en van het milieu.
Boedelgronden zijn daarom een blok aan het been van de economie, van de maatschappij. Industrie en landbouwgronden welke niet in exploitatie zijn idem dito. De enige remedie daartegen is onroerendgoedbelasting dan wel een andere belasting bedoeld om exploitatie van gronden te bevorderen. Internationaal geldt dat gronden van kerken, ambassades, sociale instanties, en gronden die in productieve exploitatie zijn en dus een bijdrage leveren aan de economie, dat die vrijgesteld zijn van het betalen van onroerendgoedbelasting. Uiteraard zijn gronden bedoeld voor bebouwing en bewoning, groenten tuinen, erfcultures, familielandbouw, percelen kleiner dan 2000 m², et cetera eveneens vrijgesteld van het betalen van onroerendgoedbelasting.
In Rusland wordt landbouwgrond van een bepaalde grootte die gedurende 3 jaar niet in cultuur is gebracht, van rechtswege onteigend. Dit is een voorbeeld om te volgen.
Het beleid moet erop gericht zijn om bezitters van grond te stimuleren om grond te exploiteren.
De verlichting is begonnen toen feodale bezit omgezet werd in privaat en erfelijk eigendom
De verlichting in West-Europa is begonnen toen feodale grondbezit omgezet werd in privaat en erfelijk eigendom. Dit fenomeen heeft gezorgd voor een sociale revolutie in West-Europa. Boeren konden de gronden die zij vroeger in grondhuur hadden van de leenheer en nu in bezit verkregen vrijelijk bewerken en de opbrengsten op de markt verkopen. Vermarktbare meer opbrengsten zorgden voor arbeidsspecialisatie en de schepping van grote steden. Samen met de introductie van geld heeft dit geleid tot economische ontwikkeling welke op haar beurt wetenschap en technologie bevorderde. Afrika heeft daarom voor de kolonisatie geen steden gekend, tribaal en communaal grondbezit overheerste.
Zo kon West-Europa in 1492 beginnen met de verovering op gekleurde volken van drie continenten. Tot op heden is de welvaart van de blanke bevolking in West-Europa en in de veroverde continenten te danken aan privaat en erfelijk bezit van grond. Alle plantages in Suriname waren privaat en erfelijk bezit.
Het achterblijven van India en China heeft alles hiermee te maken.
De door Stalin en Mao Tse Toeng doorgevoerde collectivisatie van landbouwgronden zorgde voor een daling van de landbouwproductie met als gevolg hongersnood. Miljoenen mensen zijn toen de hongerdood gestorven. Uiteindelijk zag men in dat boeren en landbouwers en veetelers en vissers kleine kapitalisten zijn die ondernemingen leiden. Zekerheid over grondbezit heeft ertoe geleid dat Rusland van een importeur van graan een netto exporteur is geworden. Waar Rusland vroeger miljoenen tonnen graan importeerde uit de Verenigde Staten van Amerika is zij nu dankzij bezit van landbouwgronden door de boeren de grootste exporteur van graan geworden. India is dankzij de groene revolutie ook een exporteur van graan geworden. Alles wat je koopt in de supermarkt aan levensmiddelen en importproducten zijn geproduceerd op land in privaat en erfelijk eigendom. Als de tegenstanders van de conversie consequent willen zijn dan moeten ze niet meer naar de supermarkt gaan.
De primitieve wet op grond huur
Waarom waren alle plantages gegrondvest op privaat en erfelijk eigendom. Omdat alleen een idioot gaat investeren in een derdewereldland op grond welke niet van hem of haar is.
Vermogensopbouw en kapitaalaccumulatie blijft met deze primitieve wet uit en Suriname zit constant met een kapitaaltekort en zal als het beleid wordt voortgezet de komende eeuwen een kapitaal importerend land blijven, tenzij de mijnbouw economie wordt omgezet in een meer gediversifieerde nationale economie. Intussen zijn landen in de Caricom zonder ontwikkelingshulp kapitaalexporteurs geworden omdat hun economie ingericht is op nationale kapitaalaccumulatie.
In de huidige wet op grond huur staat in de aanhef dat een van de doelstellingen van deze wet is het tegengaan van grootgrondbezit en van speculatie met grond. Deze wet stamt uit de tachtiger jaren. Hoeveel grootgrondbezit was er voor dat deze wet ingang vond. Nul, nada, nergens in Suriname, als wij de plantages niet meerekenen echter aan de plantages dankt Suriname haar bestaan. Het grootgrondbezit is begonnen met de invoering van deze wet op grond huur. Voordien was het grondbeleid decennialang in handen van het Ministerie van LVV. Er is toen op een deugdelijke wijze grondbeleid gevoerd anders zou u nu niets te eten hebben. In de dertiger jaren van de vorige eeuw is het Saramaccakanaal gegraven en de Saramacca polder aangelegd om voedsel voor Paramaribo te produceren.
De tegenstand tegen grondconversie
Grootgrondbezit voorkomen is een van de argumenten van de tegenstanders terwijl uitgerekend de huidige wet op grond huur de basis gelegd heeft voor grootgrondbezit. Heel suggestief wordt dan gezegd dat 90% van alle uitgegeven grond landbouwgronden zijn. Als dat zo zou zijn dan zouden wij al lang de graanschuur van de Caricom zijn. De verdachtmakingen en suggesties gaan richting een bepaalde etnische groep omdat zij voornamelijk landbouw uitoefenen. Ergo hindoestanen zouden heel Suriname in privaat en erfelijk eigendom krijgen dat is wat men beoogt te zeggen. Wat ik weet is dat zowat het hele grondgebied van Suriname in concessie is uitgegeven. U mag dat natrekken bij naar NARENA en misschien bij het WWF. De dienst bodemkartering DBK moet ook over de betreffende kaarten beschikken. Verder is het zo dat grote lappen grond dankzij de huidige wet op grond huur uitgegeven zijn aan mensen onder de noemer landbouw echter er is geen ons tomaat erop geplant. Omdat het gaat om mensen die geen traditie van landbouw hebben. Percelen langs de Ringweg zijn een goed voorbeeld.
Men, de tegenstanders, de pseudo nationalisten, hebben bezwaren want buitenlanders gaan grond bezitten. Oh wat erg. Nadat hun leiders goud, hout, vis, etc. cadeau hebben gemaakt aan het buitenland, moeten we nu in hun goedkope argumenten geloven. Door het tribale denken, is Afrika het langst in de prehistorie gebleven. In het Caraïbisch gebied wordt grond verkocht in eigendom aan iedereen. En zoveel grond hebben ze niet. Het gekrakeel verraadt de tribale instincten, de koelies gaan rijker worden, is de onuitgesproken gedachte. Mensen die met geld weten om te gaan, gaan altijd rijker worden dan billenpoetsers. Het is de cultuur van gedeelde armoede versus gedeelde rijkdom. De neolithische revolutie heeft Afrika niet gekend. Op 10 december 2015 heeft de president van Suriname in De Nationale Assemblee met betrekking tot grondconversie verklaard dat er binnen zijn eigen partij veel tegenstand tegen dit voornemen bestaat.
Waarom privaat en erfelijk bezit
Omdat men primair wilde voorkomen dat hebzuchtige machthebbers en hun trawanten grond van anderen konden inpikken. Het algemeen belang wordt met de conversie in privaat en erfelijk bezit gediend. En de vrees is in Suriname niet ongegrond. Binnen de wet op grond huur is de positie van de minister van RGB cruciaal. Zij is de God binnen het grondbeleid en neemt als het ware de plaats in van het stamhoofd in het tribale tijdperk. Elke handeling met grond behoeft haar goedkeuring. Met als gevolg lange wachttijden van enkele jaren. En dan vragen we ons af waarom wij arm zijn en steeds armer worden. De betreffende minister heeft publiekelijk verklaard grond occupatie te legaliseren en daarmee een stimulans te geven voor grondroof. De voorzitter van haar partij adviseert zijn leden om uit te kijken naar gronden in en om nabij Paramaribo. We moeten begrijpen dat dit land opgebouwd is door de slaven, de nakomelingen van de slaven, en door de immigranten en hun nakomelingen. Niet door de marrons.
Het perspectief
Wie gaat er investeren in een land waar de grond ingepikt kan worden. Niemand gaat dat risico willen nemen. Ook niet omdat
dankzij het ontbreken van ruimtelijke ordening en daarvan afgeleide bestemmingsplannen je plotseling geconfronteerd kan worden met het feit dat naast jou hotel een zaagmolen verschijnt, dan wel dat naast een moskee een hoerentent verschijnt (heb ik zelf meegemaakt), en andere onprettige zaken. In het Front-programma van 1987 heb ik op diverse plaatsen de noodzaak van ruimtelijke ordening aangegeven. Ik heb niet het gevoel dat al die ministers sinds 1987 en ook niet de huidige, enig benul hebben gehad van ruimtelijke ordening en van bestemmingsplannen.
Het is in landen waar de landbouw een voorname plaats in de economie inneemt heel erg moeilijk om de bestemming van landbouwgrond te wijzigen. Ook in Suriname vindt elke gronduitgifte plaats met vermelding van de bestemming. Echter bestemmingswijziging is bij ons een makkie. En de mensen die tegen conversie zijn zouden hun hersenen moeten gebruiken en zich moeten toeleggen op het voorkomen van bestemmingswijziging van landbouwgronden.
De oplossing
Willen wij een grondpolitiek voeren die ervoor zorgt dat grond een grote bijdrage levert aan sociaaleconomische ontwikkeling dan zal de wet op grond huur op de helling moeten. Conversie van grondhuur naar privaat en erfelijk bezit moet vergemakkelijkt worden. De ene ondernemer kan 2 ha managen anderen kunnen 2000 ha managen. Grond moet in elk geval productief ingezet worden zowel voor woningbouw, als recreatie, als industriële ontwikkeling en voor de landbouw.
Er moet voldaan worden aan de cultuurplicht. En net als in Rusland moeten grote arealen die na een aantal jaren, het één en ander afhankelijk van de areaalgrootte, niet in cultuur zijn gebracht van rechtswege onteigend worden.
Hier is de noodzaak van het opzetten van een grondinstituut die de uitvoering en toezicht op de wet op grond op zich neemt. Het ministerie is daartoe duidelijk niet in staat. Ik heb meerdere malen de noodzaak bepleit van het opzetten van professionele instituten voor zaken als ontwikkeling en investeringen en dus nu ook voor grondzaken.
Richard B Kalloe
