De worst van 150 visvergunningen hangt nog steeds voor de neus van Guyanese vissers. Dat blijkt deze week weer blijkens een artikel op de Guyanese nieuwswebsite News Room (zie hieronder). Daarin wordt de Guyanese landbouwminister Zulfikar Mustapha geciteerd. Die zou gezegd hebben, dat Guyana nog steeds in bespreking is met Suriname over het verstrekken van visvergunningen aan 150 Guyanese vissers langs de Corantijnrivier. Hij zei te hopen dat binnenkort overeenstemming hierover zal worden bereikt met de Surinaamse autoriteiten.
De Guyanese minister zei, dat de 150 visvergunningen in januari reeds zouden verstrekt. Waaraan deze vertraging te wijten is, is hem niet bekend. Minister Mustapha zei desgevraagd aan journalisten, dat hij recentelijk minister Parmanand Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) in Ecuador te hebben gesproken die hem zou hebben voorgehouden, dat binnenkort een voorstel overeenkomst aan Guyana zal worden aangeboden.
Deze kwestie van 150 te verstrekken visvergunningen aan Guyanese vissers zit bij zowel de Surinaamse politiek als bij de actoren in de visserijsector erg hoog. Bestaande wettelijke regelingen verbieden, dat aan vreemdelingen visvergunningen worden verstrekt. Ook vindt men dat het de Guyanese vissers zijn die met hun illegale vispraktijken verantwoordelijk zijn voor het “leegroven” van Surinaamse visgronden.
President Chandrikapersad Santokhi heeft tijdens een topbespreking met zijn Guyanese ambtgenoot Irfaan Ali in augustus vorig jaar toegezegd de 150 visvergunningen te zullen verstrekken. In de Guyanese media wordt niet van toezegging gesproken, maar van een akkoord.
LVV-minister Sewdien heeft naar aanleiding van hevige kritieken diverse malen in het parlement verklaard, dat conform de wettelijke regelingen er geen sprake kan zijn van het verstrekken van visvergunningen aan Guyanezen.
Ondanks deze duidelijke taal van de minister verschijnen regelmatig berichten in de Guyanese media over een op handen zijnde verstrekking van visvergunningen. Deze berichten in Guyanese media zorgen in Suriname voor irritaties. Men vraagt zich af waarom de Surinaamse regering de Guyanezen niet ronduit kan mededelen, dat er geen sprake zal kunnen zijn van visvergunningen aan Guyanezen.
De Guyanese ambassadeur in Paramaribo zou hierover ontboden moeten worden en een diplomatieke nota moeten worden overhandigd. De vraag die gesteld moet worden is, waarom de Surinaamse regering de Guyanezen de worst van 150 visvergunningen blijft voorhouden, indien ze toch niet van plan is die te geven. Of is ze het toch wel nog steeds van plan?
SS
