“Wij als bewoners van de Warnerweg kunnen niet langer wachten. We zijn aan onze handen en voeten gebonden. Niks kunnen wij meer in alle vrijheid in de weg doen”, zegt een bewoner van de Warnerweg, Creola.
“Drie weken geleden is het district Saramacca getroffen door wateroverlast, en sindsdien is de staat van de Warnerweg verergerd. Er zijn wat werkzaamheden verricht, maar het laat nog veel te wensen over. Vooral met het oog op de komende springvloed en of regentijd. Wij kunnen als bewoners nog niet overgaan tot normalisatie. Het gebied is aangemerkt als rampgebied en is ook een ramp gebleven.”
“De weg is op verschillende plaatsen opengebroken om waterwegen aan te leggen. Op sommige plekken zijn rioolbuizen aangelegd en dichtgegooid. Ook is er een goot gegraven en het klei aan de kant van de weg geplaatst, daarna is alles zo gebleven. Het is haast onmogelijk om uit de weg te komen, om de hoofdweg te bereiken. Bij het bestuursopzichters kantoor is er wel voldoende zand gezet. Maar, in Creola mogen we stikken. De overheid moet inkomen en haar verplichtingen niet verzakken, wij doen de rest wel zelf. “
“Schoolkinderen hebben vaak de school moeten missen, omdat de weg heel slecht is. Mensen van de werkende klasse kunnen niet aan het werk. Indien de kinderen naar school lopen en volwassenen uit huis moeten, dan moeten zij verre afstanden afleggen in de modder. We zitten letterlijk vast in de Warnerweg. Alleen bewoners van het eerste deel van de weg kunnen vrij gebruik maken van de weg, omdat daar alleen wordt onderhouden. Een ander probleem is, dat door de wateroverlast geen vuil is opgehaald, wij zitten nog steeds met heel veel huisvuil. De vuilnismannen maken gebruik van een normale pick-up waardoor het moeilijker wordt om echt in de weg te komen. Meestal halen ze alleen vuil op aan de hoofdweg.”
“We zitten verder ook nog met inboedel dat vernield is door de wateroverlast. We hebben als bewoners opgeruimd, maar het kan niet afgevoerd worden, omdat het er geen pick-up in de weg kan komen. Daarnaast moeten wij ook bedelen voor straatverlichting, onderhoud wegen, bermen, goten, pompen en gemalen, enzovoorts. Er wordt geen integraal beleid gevoerd in Saramacca. We willen ons normale leven terug.”
“Ik snap dat de overheid zit te wachten, totdat er mooi weer is en zij bepaalde dingen kunnen doen, maar wij kunnen niet zolang wachten. De kinderen moeten naar school en de volwassenen moeten gaan werken. We zijn echt beperkt in onze vrijheid. Ik hoop dat de overheid toch een mogelijkheid kan creëren om de weg gangbaar voor ons te maken.”
De redactie van Dagblad Suriname heeft getracht een reactie te krijgen van de districtscommissaris van Saramacca, Sherin Bansi, omtrent dit issue, maar een reactie is vooralsnog uitgebleven.
IS
