Respect opbrengen voor de politiefunctionaris gaat vaak heel moeilijk. Zulks omdat veel mensen heel nare ervaringen hebben met de politie. Ik zeg bewust de functionaris, omdat ze als persoon vaak geweldige mensen zijn, maar eenmaal in hun uniform gestoken verandert kennelijk de totale attitude.
Dit kan ik nu vertellen vanwege een heel nare ervaring welke ik onlangs zelf heb mogen meemaken. Ik ben naar het politiebureau Uitvlugt geweest voor het doen van aangifte. Wat een bizarre ervaring is dat toch wel geweest.
In principe ben ik het slachtoffer van een misdrijf die op het bureau langs komt om aangifte te doen. Al in het begin gaat het mis. Ik word opgevangen in een ruimte dat moet doorgaan als verhoorkamer. Of ben ik per abuis door de functionaris opgevangen in het magazijn? Dat kan natuurlijk ook het geval zijn geweest. Het was een ruimte van ongeveer 4 bij 4 meter. Langs de ene muur staat een halve kast, daarnaast een half bureau, daarnaast staat een tafel zo oud als mijn grootmoeder en een stoel die compleet verroest en verscheurd is. Naast mijn stoel staat er een kapotte ijsbox. Het bureau van mijn beste kameraad was zo smerig dat je er zelfs vies van wordt om erover te willen schrijven. Dat was nog niet alles want er zat een waterlekkage in het plafond waardoor het plafond er niet als een plafond uitzag. De verf op de muren was haast overal afgebladerd, de vloer was nat en vies door alle voetstappen. Kortom, een smerige boel die je nooit aan iemand moet laten zien. Dat geeft je bij binnenkomst een beeld van hoe de mensen die er werken wel zijn en dat juist is niet helemaal waar. Door dit alles zou ik nooit gemotiveerd worden om mijn werk naar behoren te doen. Maar het is de realiteit van dat moment. En dan nog te bedenken dat ik het bureau binnenstap om als slachtoffer mijn beklag te komen doen.
Na mijn verhaal uiteengezet te hebben ging de functionaris aan de slag. Er werd ijverig getikt op machine. Ik heb daarna de aangifte gelezen en ik moet eerlijk zeggen, ik kan het de politiefunctionaris niet kwalijk nemen. Het was gans verkeerd opgemaakt. In plaats van dat ik als slachtoffer werd omschreven werd mij juist alles verweten!
Waar in de tekst moest zijn opgenomen dat mij niets te verwijten valt, komt juist tot uiting dat mij alles te verwijten valt. Na het lezen van het stuk was ik tot huilen aan toe. Maar ik blijf er bij dat de functionaris er niets aan kan doen. De agent heeft niet de nodige kennis om een aangifte op te nemen, laat staan een compleet proces-verbaal op te maken. En door gebrek aan kennis, worden de agenten nonchalant, en soms agressief. Zij willen dan alles voor je bepalen. Zij willen dat je hun pv tekent voor akkoord. Maar dat gaat toch niet zo?
Een goede training voor het opmaken van een proces-verbaal zou op zijn plaats zijn. Ik denk zelfs dat scholing in de Nederlandse taal en dan gecombineerd met wetskennis en ‘opstellen proces-verbaal’, de politiefunctionaris sterker zou maken maar het probleem is nou eenmaal de attitude. Het moment dat iemand met het voorstel komt om te willen helpen dan voelen zij zich al beledigd. Want wat denk je wel, dat zij het niet kunnen! Wie denk je wel dat je bent? Dat is inderdaad wat ik ook denk. Maar beste mensen je kunt het liever leren dan dat je doet alsof je alles al weet. Met het laatste zet je jezelf alleen maar voor schut en dat is heel erg jammer. Meneer de agent, je weet immers niet wie tegenover je zit om de aangifte te doen. Na het lezen van de aangifte, zoals die in het proces-verbaal was verwoord, werd ik moedeloos. Je kon merken dat er hier duidelijk sprake was van een tekort aan kennis en dat kan je de agent niet verwijten, maar het korps. Want zij bepalen het niveau van de binnenkomende aspiranten. Wat is heden ten dage het niveau?
Nederlandse korpsen zijn niet zo lang geleden met zoveel bombarie hier geweest om politiebureaus te renoveren. Dat is ook gebeurd met bureau Uitvlugt maar een opvangruimte zodat je de aangevers met respect kunt opvangen? Zelfs dat is er niet! Hoe kan je dan je werk goed doen. Je kan niet met een opgetrokken neus werken, en je kan ook niet met een opgetrokken neus op de juiste wijze je aangifte doen.
De politie verwijst veel zaken al heel snel naar de civiele rechter, omdat ze de kennis niet hebben. De politie wenst vaak snel te bemiddelen, omdat ze de kennis van opsporing en berechting niet hebben. Foei toch korps, als dit uw visitekaartje moet zijn, dan begrijp ik het niet meer. Foei toch de leiding van bureau Uitvlugt. Heel veel hangt ook van u af. Ik denk dat de term verantwoordelijkheid niet aanwezig is bij vele politiefunctionarissen. Ik vind het heel erg dat politiemensen niet de verantwoordelijkheid nemen en zich ook niet inzetten om kennis op te doen.
Het voeren van gesprekken en discussies met politiemensen zou heel goed kunnen werken maar ze zijn vaak alwetend en niet bereid naar anderen te luisteren en dingen van anderen aan te nemen en dat leidt tot ellende.
Als dit komt door trots dan vraag ik me af waar ze zo trots op zijn. Kennis opdoen is nooit verkeerd het maakt je alleen maar sterker.
Rebien
