Als ik zit te kijken naar de DNA-vergaderingen, dan doet het gedrag van sommige leden me sterk denken aan de kinderen aan wie ik les heb gegeven. In een klas vol leerlingen gedragen de kinderen zich zeer verschillend. Bij het ene kind is duidelijk te zien dat het een goede opvoeding thuis krijgt en bij het andere kind ontbreekt er veel aan de opvoeding. Dan is het de taak van de lerares om dit kind bij haar opvoeding te begeleiden. Met wat liefde en geduld lukt dit meestal wel. Een kind kan nog bij het handje worden genomen maar bij een volwassene is het een stuk moeilijker om wangedrag te corrigeren.
Enkelen DNA leden gedragen zich keurig en het is duidelijk te zien dat ze fatsoen van huis uit hebben meegekregen. Er zijn echter ook leden waar dit fatsoen duidelijk ontbreekt. Ze schreeuwen en schelden, laten een ander niet uitpraten, vallen anderen tijdens het spreken in de rede, overschreeuwen het gesprek. We need to respect another person, not because he is wrong or even because he is right, but because he is human.
Bij mijn leerlingen was mijn aanpak, zo’n kind een waarschuwing geven, soms tot tweemaal toe. En als hij dat gedrag voortzette, werd hij uit de klas verwijderd om zijn klasgenoten de aanblik van dit wangedrag te besparen. Later werd apart met hem gepraat en aan hem uitgelegd waarom dit gedrag niet getolereerd kan worden. Het ene kind was gebaat bij zo’n aanpak en vertoonde dit wangedrag niet meer. Echter er zaten ook enkele hardleerse kinderen tussen en die moesten, in het belang van de groep, voor langere tijd verwijderd worden.
Tijdens de DNA-vergaderingen is vaak te zien dat er enkele hardleerse exemplaren tussen zitten. De voorzitter van de DNA slaat met zijn hamer en waarschuwt een paar keer. Hij die de waarschuwing negeert en blijft schreeuwen en schelden, wordt op verzoek van de voorzitter verwijderd. Dan is er voor een moment rust en kan de vergadering worden voortgezet. Het respect voor de DNA ontbreekt hier duidelijk.
Een van de meest oprechte vormen van respect is echt luisteren naar wat een ander te zeggen heeft. Respect heeft niets te maken met wie gelijk heeft en wie niet. Het heeft te maken met ruimte geven aan de mening van een ander en dat weigeren die schreeuwlelijkerds.
Iemand die wordt verwijderd, wordt bij de volgende vergadering weer toegelaten. Als hij weer hetzelfde wangedrag vertoont, is dat een teken dat hij niet van zijn verwijdering, noch van het gesprek achteraf met de voorzitter heeft geleerd. Een volwassene heropvoeden is veel moeilijker dan een kind corrigeren. It is easier to correct children than to repair broken men.
In zo’n geval hoort de voorzitter zo’n hopeloos geval te schorsen, gewoon de toegang tot enkele vergaderingen te ontzeggen, zodat de rest van de vergadering in alle rust kan plaatsvinden. Een rustig verloop van de vergadering ligt dus in handen van de voorzitter.
Een DNA moet bemenst worden door fatsoen. Dat is prettig voor het volk en voor de collegae. De DNA is een zeer belangrijk orgaan waar goed samengewerkt moet worden en vooral moet dienen als rolmodel. Als het fatsoen niet in je zit, moet je niet toetreden tot de DNA. Hier ligt een taak voor elke politieke leider. Die kent zijn mensen het best en zou nooit raddraaiers, dieven, leugenaars, mensen met een kort lontje, mensen die zich niet volgens de etiquette kunnen gedragen, mogen voordragen om zitting te nemen in de DNA.
De DNA is geen bacove winkel, maar een respectvol orgaan. Als we respect voor de wet willen, moeten we eerst de wet respectabel maken. We kunnen pas verwachten dat mensen respect hebben voor de wet, als we respect geven aan degene die we hebben toevertrouwd om die wetten te handhaven. We kunnen niet blijven toekijken hoe zo’n belangrijk orgaan, zich een negatieve stempel laat opdringen. In de vorige DNA demonstreerde de coalitie zijn macht, de oppositie werd weggedrukt en vernederd, had niets in te brengen. De voorzitter van de DNA was partijdig en stimuleerde dit wangedrag. Daardoor zijn er vele besluiten genomen die het land hebben vernietigd. Nu worden we geconfronteerd met ondermijningen, opzettelijke verdraaiingen van de waarheid, vernederingen, geschreeuw en vooral laster kortom met onacceptabel gedrag.
Dit gedrag moet uit de DNA verwijderd worden. De leden horen elkaar met respect te behandelen, zo alleen kunnen er samen positieve dingen voor het land worden bereikt.
Er moet van tevoren gescreend worden wie wel en wie niet tot de DNA mag worden toegelaten. En als er toevallig één rotte appel door de mazen glipt, moet hij of zij bij de eerste de beste overtreding, worden verwijderd en na 2 overtredingen worden geschorst. De voorzittershamer, mag niet worden genegeerd. Raadzaam is om pas zitting te nemen in de DNA als je zeker weet dat je er op alle fronten klaar voor bent.
“Respect comes in two unchangeable steps: giving it and receiving it.”
Josta Vaseur
