Men spreekt van een dictatuur als de macht ligt in handen van één persoon. In een democratie geloof je het of niet, in een dictatuur geloof je het of anders?
Suriname is een democratie en toch lijdt het land onder de dictatuur van een enkeling. Suriname telt vele politieke partijen. Opvallend is hoe verschillend de leden van zo’n partij door de partijleider worden behandeld. In de ene partij heeft elk lid inspraak, mag hij of zij zijn mening uiten en wordt er goed samengewerkt. Er zijn echter ook partijen waar de partijleider zich opstelt als een dictator. De mensen hebben geen inspraak en moeten doen wat de voorzitter zegt. Wie niet gehoorzaamt, wordt uit de partij gezet of je baan wordt je ontnomen. Wild animals look good in the jungle, but not in the Office. Mensen die in een functie zijn geregeld, dus die niet de juiste papieren voor die functie hebben, gehoorzamen blindelings uit broodvrees. Ze worden gemakkelijk het slachtoffer van de dictator. Zij die echter de intelligentie en de juiste papieren hebben, zijn niet afhankelijk van die ene baan. Die kunnen overal werk vinden dus zullen zij zich niet laten onderdrukken.
Leiders kunnen van karakter dominant zijn, maar dat gedrag kan ook voortkomen uit gebrek aan goede scholing. Ze zijn onzeker, gebruiken daarom hun rijkdom om zich te laten gelden. Ze betalen grof geld voor hun bescherming. Zo’n leider duldt geen tegenspraak. Alleen zijn mening telt. Vaak wordt er niet geregeerd op basis van de wet, maar op basis van willekeur. Zijn mensen hebben geen enkele rechtszekerheid. De machthebber wil de macht kost wat kost behouden. Corruptie, geld of gunsten zijn belangrijke smeermiddelen om iets gedaan te krijgen. Ook schromen ze niet om zich de inkomstenbronnen van de staat toe te eigenen. Vele dictators doen aan persoonsverheerlijking en ze willen hun portret het liefst overal zien hangen. De bijeenkomsten worden meestal georganiseerd om de dictator toe te juichen. Er zijn altijd mensen in de samenleving (bijvoorbeeld een bepaalde etnische groep) die zo’n machthebber steunen omdat ze daar voordeel bij hebben. Voor zo’n machthebber is het erg belangrijk om het leger en de politie in zijn greep te hebben om protesten tegen zijn bewind de kop in te drukken. Wanneer dictatuur een feit is, wordt revolutie een recht.
Zo een dominante leider is een autocraat. Alle macht ligt in handen van één persoon. Hij wordt in de uitoefening van zijn macht niet beperkt door partijleden. Hij heeft echter wel een groep vertrouwelingen nodig om aan de macht te kunnen blijven. Die groep bestaat meestal uit familie en vrienden. Dat zo iemand zijn partijleden overheerst en onderdrukt is al erg genoeg. Men vraagt zich vaak af waarom de mensen zo’n behandeling pikken. Waarom laten ze zich behandelen als onmondige kleine kinderen. Men kan het dictatoriale gedrag van zo’n partijleider verwerpen en toch zijn de leden zelf de hoofdschuldigen omdat ze zo’n behandeling tolereren. All democracies turn into dictatorships – but not by coup. It is the people who give their democracy to a dictator.
Het zijn dus de mensen zelf die het dominante gedrag van de partijleider stilzwijgend accepteren. De ene pikt het uit gemakzucht, goedgelovigheid of domheid. Een ander geeft zijn steun uit loyaliteit. Weer een ander gehoorzaamt uit broodvrees. Hij is dankbaar dat hij in een baan is geregeld, vooral als hij er niet de juiste papieren voor heeft. Deze mensen beseffen echt niet dat geen enkele dictator machtiger is dan het volk. Het is slechts een kwestie van wakker worden om de schade te erkennen die de natie wordt aangedaan. The Greatest enemy of the dictator is the nation”
Degene die hier echter het meest onder te lijden heeft, is het volk. Tijdens de vorige regering zijn er zoveel mensen door de dictator geregeld in een baan en weer gereshuffeld. Mensen werden en worden tegelijk in drie functies benoemd. Geen mens kan 3 functies tegelijk goed doen. Zulk gedrag is fataal voor een land. Het land heeft deskundige en capabele mensen nodig. Iemand kan ook deskundig zijn, haar werk goed doen en toch worden ontslagen omdat ze weigert de partijleider blindelings te gehoorzamen als haar wordt gevraagd illegaal te handelen. In het belang van het land wil ze correct en integer handelen. Ze wilt haar goede naam niet te grabbel gooien. In het geval van Mevrouw Pokie toonde de partijleider zijn macht aan de leden, aan de DNA en aan het volk. Ze gold als voorbeeld voor de rest van de groep, ‘wie niet doet wat ik wil’ wordt vervangen door een ander die wel bereid is blindelings te gehoorzamen.
Het land is een democratie maar lijdt zwaar onder dit dictatoriale gedrag. Er wordt continu alleen in eigen belang gehandeld en niet in landsbelang. De partijleider, de leden en het volk zijn debet aan dit destructieve fenomeen, daar niemand de man op de vingers tikt. Het openlijk showen van zijn macht wordt stilzwijgend geaccepteerd dus zal hij het telkens weer demonstreren. Men beseft niet dat ze bezig zijn om een wurg aboma te kweken.
The difference between a democracy and a dictatorship is that in a democracy you vote first and take orders later; in a dictatorship voting is wasting time.
Josta Vaseur
