Op 1 januari 2021 heeft het Amerikaanse Congres de National Defense Authorization Act (NDDA) aangenomen. De NDAA omvat de uitgebreide Anti-Money Laundering Act van 2020 (AMLA), een anti-witwas wet, met als doel de antiwitwaswetten van de VS bij te werken en te wijzigen, dit stelt mr. Samseerali Sheikh-Alibaks, tegenover Dagblad Suriname. Deze wetgeving kan voor ons land gevolgen hebben stelt de jurist.
Opvallende toevoegingen
Hij geeft aan, dat de AMLA ook een van de meest opvallende toevoegingen biedt aan dit wettelijke regime tegen het witwassen van geld, de Corporate Transparency Act (CTA). “Het is de meest ingrijpende AML-wetgeving sinds de goedkeuring van de USA Patriot Act. De AMLA standaardiseert onder meer de vereisten voor het rapporteren van uiteindelijk eigendom ofwel beneficial ownership, verbetert het grensoverschrijdend uitwisselen van gegevens over verdachte activiteiten, verhoogt de budgetten voor klokkenluiders beloningen en pakt cryptocurrency aan.”
Zorgpunt
“Maar het deel van de AMLA dat de meeste zorgen baart, is de nieuwe handhavingsautoriteit die de Amerikaanse regering toestaat om extra boetes op te leggen aan Amerikaanse banken en bevoegdheden geeft om buitenlandse banken, dus niet-Amerikaanse banken, die Amerikaanse correspondent rekeningen aanhouden bij Amerikaanse banken, te dagvaarden. De uitgebreide autoriteit van AMLA komt op een kritiek punt in deze precaire wereld van de Latijns-Amerikaanse en Caribische correspondent bankieren. Uit deze wet blijkt, dat het ministerie van Justitie van de VS nu elke bankrekening kan achtervolgen die door bijvoorbeeld een Surinaamse bank wordt aangehouden bij een Amerikaanse bank als een correspondent bankrekening”, stelt Sheikh-Alibaks.
Bevriezing transacties
De jurist stelt verder: “Amerikaanse rechtbanken kunnen de zogenaamde pre-trial restraining order, een voorlopig bevriezing/verbod op transacties, met betrekking tot een bankrekening of ander eigendom van een persoon uitvaardigen om te garanderen dat het beschikbaar is voor het kunnen voldoen aan een veroordeling. Het meest enge van deze wet is de regeling met betrekking tot verbeurdverklaring van gelden en goederen. Als er bijvoorbeeld fondsen zijn gestort op een rekening bij een buitenlandse bank, en die buitenlandse bank een interbancaire rekening in de Verenigde Staten heeft, wat een correspondent rekening is met een covered financial institution, dan worden die gelden geacht op de interbancaire rekening te zijn gestort en kunnen dus in beslag worden genomen. Met andere woorden, ze kunnen onderhevig zijn aan verbeurdverklaring. Met een covered financial institution wordt bedoeld een makelaar of handelaar in effecten die is geregistreerd, of moet worden geregistreerd bij de Securities and Exchange Commission. Vreselijk eng is ook dat het voor de Amerikaanse regering niet nodig is om vast te stellen of de fondsen direct herleidbaar zijn naar het geld dat bij de buitenlandse bank is gestort, omdat geld als fungible wordt beschouwd.”
Dagvaarding
Hij stelt verder, dat door het Department of Justice (ministerie van Justitie, DoJ) uitgegeven dagvaarding zal worden betekend aan de agent van de buitenlandse banken. De dagvaarding kan verder ook worden betekend aan de Amerikaanse bank, want daar wordt de correspondent account onderhouden. De Amerikaanse correspondent bank wordt geacht te moeten weten, dat als de buitenlandse bank niet voldoet aan de dagvaarding, dan kan het nodig zijn om de correspondent bankrekening te sluiten. Een Amerikaanse correspondent bank kan mogelijk een boete opgelegd krijgen omdat haar buitenlandse correspondent niet voldeed aan de dagvaarding. Dat is behoorlijk gek omdat de correspondent bank daar geen controle over heeft.
Beëindiging correspondentie
Sheikh-Alibaks stelt verder, dat de uitgebreide dagvaarding bevoegdheid van AMLA kan leiden tot verdere beëindiging van correspondentie relaties met onder andere Surinaamse financiële instellingen. Financiële instellingen in Latijns Amerika en het Caribisch gebied zullen steeds uitdagendere tijden meemaken. Jarenlange de-risking van banken van het zuidelijk halfrond heeft de banksector op gespannen voet gezet en de overhand gegeven aan grotere financiële instellingen in de regio die beter uitgerust zijn om de toenemende kosten van compliance en risk management te doorstaan. Een ander probleem voor de niet-Amerikaanse banken is dat ze door informatieverstrekking aan de DoJ het bankgeheim en hun nationale wetten gaan schenden. Het zou voor onder meer Surinaamse banken illegaal zijn om informatie te verstrekken aan de Amerikaanse autoriteiten, eenvoudig op basis van een dagvaarding die in de Verenigde Staten wordt afgegeven, zonder het doorlopen van een gerechtelijke procedure in Suriname. Daarvoor zijn verdragen voor wederzijdse rechtshulp tussen landen de beste oplossing. Of de Amerikaanse regering met de AMLA tot doel heeft om buitenlandse rechtbanken en wetten te omzeilen als de VS vermeende witwassers en andere kwaadwilligen achtervolgt, zal nog moeten blijken. Met inachtneming van de AMLA zullen Surinaamse banken bijvoorbeeld de mogelijkheid tot uitwisseling van klantinformatie met correspondentbanken in de VS goed moeten regelen. Echter is het begrijpelijk en zelfs voor te stellen, dat dit een enorme uitdaging zal worden. Wat vaststaat is dat Surinaamse banken die in het bijzonder correspondent relaties onderhouden met Amerikaanse banken, hun niveau van due diligence op hun klanten zullen moeten verhogen om de klanten en hun businesses in depth te begrijpen.
Tenslotte, AMLA’s uitgebreide handhavings- en dagvaarding bevoegdheid zal ongetwijfeld een substantiële, negatieve impact hebben op de niet-Amerikaanse banken die correspondent bankrelaties onderhouden met Amerikaanse banken. Sommige Amerikaanse banken en Europese banken die in overweging hadden om als correspondent bank terug te keren naar onze regio, zullen die overweging weer in beraad nemen. Verwachtbaar is dat de schaarse correspondent banken die Surinaamse banken nog over hebben, zich plotseling zeer selectief zullen opstellen in met wie ze zaken mee zullen doen, ongelooflijk selectief. Het is zo goed als voorspelbaar dat onze financiële instellingen binnen een niet te lange termijn zullen worden geconfronteerd met een beperkter vermogen om een bankrelatie buiten Suriname te onderhouden, waardoor lokale klanten beperkt zullen worden in het deelnemen aan de wereldwijde markt, vooral als de National Risk Assessment resultaten niet meevallen, aldus Sheikh-Alibaks.
