De Consumentenkring wijst erop, dat de steeds hogere prijzen voor het levensonderhoud als ook de stijgende prijzen van vaste lasten een zware druk uitoefenen op het bestedingspatroon van consumenten. Bij de minst draagkrachtigen komt dit hard aan en leidt het tot uitzichtloze situaties. De organisatie noemt het verlies van banen door de economische crisis in het land.
“Een concreet transparant actieplan van de overheid ontbreekt als het gaat om door middel van productie en export onze economie te verbeteren”, merkt de persdienst van de Consumentenkring op. “Kijkend naar het bestedingsgedrag van de overheid en hun prioriteiten reist de vraag, willen wij wel het beste voor ons land en willen wij daadwerkelijk Suriname tot ontwikkeling brengen?”
Een andere vraag die de organisatie graag beantwoord wil zien is of de dienst die verantwoordelijk is voor prijscontroles nog bestaat en nog actief is.
De Consumentenkring waarschuwt dat handelaren straks ook geen bestaan meer zullen hebben wanneer niet wordt ingegrepen om mechanismen zodanig te positioneren met het doel om tot prijsverlagingen te komen. “Immers de consument kan niet uitgeven wat het niet heeft.”
Albert Alleyne, voorzitter van de Consumentenkring, neemt de achteruitgang van de koopkracht als voorbeeld. “Met een terugval van meer dan 60 procent van de Consumentenindex ten opzichte van vorig jaar legt hij de nadruk op de ernst van de situatie. De koopkracht is met meer dan de helft teruggevallen.”
Kijkend naar de voornemens van de regering die verzwarend werken op de samenleving zoals een verdere stijging van de benzineprijs zegt Alleyne dat hij zich zulks niet kan voorstellen. Hij is voorstander van een gefaseerde invoer van maatregelen. “Dan zou het geen probleem hoeven te zijn.”
Volgens Alleyne is het al zover, dat veel mensen het moeten stellen zonder eten. Aan de andere kant beseft de voorzitter van de Consumentenkring dat de regering de ruimte nodig heeft om aanpassingen door te voeren. Daarover zegt hij: “De aanpassingen moeten wel op een goede manier gebeuren.”
In deze fase van de economie zou Alleyne graag een instantie als prijsvorming of prijscalculaties willen zien ontstaan. “Zodat wij als organisatie elke prijs kunnen analyseren. Want we zien nu steeds dat het natte vinger werk is.” Alleyne pleit hiervoor, omdat hij het argument voor de totstandkoming van prijzen onder het mechanisme van vraag en aanbod ter discussie stelt. “Forse prijsstijgingen worden als normaal gezien en daar heb ik problemen mee”, licht Alleyne toe.
RB
