De Surinaamse burger is boos en zeer ontstemd, omdat de huidige regering, met voornamelijk de VHP als trekker, veel zaken heeft beloofd die ze niet waar kan maken. Soortgelijke acties en beloften heeft ook de ABOP onder leiding van Ronnie Brunswijk gedaan. Echter vanuit de ABOP was ‘gebakken lucht’ te verwachten, omdat ze niet beschikken over voldoende kader om ze te serieus te nemen. Ze hebben met name ingespeeld op het gevoel van marron zijn en de achtergesteldheid. Met 9.08% van de stemmen hebben ze 8 zetels behaald en de NPS 11.7%, -3 stemmen. Dat heeft ze in een bevoorrechte positie gebracht, echter zonder een grote toegevoegde waarde qua kenniscapaciteit.
De VHP daarentegen, als een van de oudste politieke partijen, heeft 39.5% gehaald, wat 20 zetels opleverde. Ze hebben 9 zetels meer gehad dan hun oorspronkelijke partij waarde uitgaande vanuit hun geschedenis. De 9 meerwaarde zetels zijn geen traditionele VHP’ers en kunnen gerekend worden tot gelegenheids kiezers, wat betekent dat ze niet hoeven te blijven bij de VHP.
De VHP met Chan Santokhi heeft beloftes gedaan en uitgaande van het intellectuele kader dat in huis is, hebben ze geweten wat ze financieel-economisch konden verwachten. Overigens beelden en uitspraken zijn allemaal terug te vinden.
De verwachtingen die ze hebben gekweekt heeft hen de tijdelijke meerwaarde gegeven, uitgaande van dat de meerwaarde kiezer niet zo zeer gekozen heeft voor de VHP, maar door de weinige goede alternatieven op de VHP hebben gestemd.
Nu de regeermacht is verworven en de VHP nu al een jaar aanzit kan niet de indruk worden gewekt dat ze niet hebben geweten wat de schade zou zijn in het land.
Als ze nu steeds laten overkomen alsof men minder goed was geïnformeerd geeft aan, dat ze een verkiezingsstrategie van ‘bedrog’ hebben gevoerd en of hun zogenaamde intellectueel kader is te hoog al die tijd ingeschat. Als het een strategie van ‘bedrog’ is geweest om te winnen, verschilt ze helemaal in dit opzicht niet van de NDP, die een soortgelijke strategie heeft gevoerd bij de verkiezingen van 2015. Het heeft toen voor de NDP gewerkt en in 2020 voor de VHP.
De gewone burger die iedere dag gaat werken om brood op tafel te brengen is teleurgesteld, niet in de economische verhalen, maar voelen zich bedrogen door de beloftes en de verwachtingen.
Dat heeft nu een totale desoriëntatie teweeg gebracht bij de burger, die dagelijks gefrustreerd is, niet alleen door het bedrog, maar ook door de grote geestelijk armoede die ontstaat.
De geluiden liegen er niet om. Dat mensen nog niet fysiek bereid zijn te demonstreren is, omdat ze nog niet ontwaakt zijn uit de teleurstelling en als trauma die delen nog over hebben van de NDP van de afgelopen 10 jaren (2010-2020). Ook zijn er nog geen goede nieuwe politieke representanten in beeld. Wanneer men ontwaakt zal men niet meer boos zijn maar ZAT van alles.
Deze omstandigheden hebben niets te maken met de NDP, uiteraard de regering liever gisteren dan morgen ziet gaan, maar deze gaan komen van de 20 zetels, waarvan minimaal 9 zetels plusminus 60 stemmen van de VHP los zand zullen worden.
Cleo D.
