Het Constitutioneel Hof heeft met het niet verbindend verklaren van de Amnestiewet 2012 vanwege sec zijn strijdigheid met de Surinaamse Grondwet en mensenrechtenverdragen de juridische gelederen in Suriname en daarbuiten flink bezig gehouden. Het oordeel van het Hof dat strijdigheid van een Amnestiewet met Grondwet en mensenrechtenverdragen slechts dan gerechtvaardigd is als er een dringend algemeen belang aan ten grondslag ligt, wordt zoveel mogelijk doodgezwegen om vooral geen “slapende” DNA-leden wakker te schudden.
De bekende jurist Gerard Spong in Nederland is deze mening niet eerder in de juridische literatuur tegengekomen en typeert haar als een doekje voor het bloeden. En inderdaad gaat het hier om zo’n doekje, omdat land en volk bij afwezigheid ervan zouden doodbloeden. Het is dan ook de taak van ieder DNA-lid om van dit doekje gebruik te maken om een nieuwe, goede Amnestiewet te maken. En als de president het struikelblok mocht zijn voor de totstandkoming van zo’n wet, zal de geschiedenis hem portretteren als de slechtste president aller tijden vanwege de grote schade die hoogstwaarschijnlijk zal worden aangericht aan land en volk. Een eventuele inschakeling of uitlokking van Nederlandse en/of Amerikaanse militaire interventie kan weliswaar zijn zittingstermijn verlengen, maar zal deze historische kwalificatie niet verbeteren! Ook de president is dus een gewaarschuwd mens.
De heer Spong ziet het maken van een nieuwe Amnestiewet als het zwichten voor macht en kiezen voor een weg waarin het recht zich voegt naar blote macht en buigt voor bedreiging met geweld of verstoring van de staatsveiligheid. Bedreigingen trotseren is moedig, maar als serieuze bedreigingen bij uitvoering de kwaliteit van het bestaan van een volk diep terugdringen dan blijkt er achteraf sprake geweest te zijn van kortzichtigheid en domme dapperheid. Wijlen VHP- en DNA-voorzitter Jaggernath Lachmon heeft in dit soort situaties zijn grashalm-tactiek succesvol toegepast: buigen bij stormweer om vervolgens bij normalisatie recht en sterk overeind te staan. Deze tactiek is toegepast op weg naar de staatkundige onafhankelijkheid in 1975, bij de telefooncoup in 1990 en, juist door een politieke tegenstander van hem, in 1999.
Tot slot een schema van de beoordelings gang van een Amnestiewet door het Constitutioneel Hof, zoals die door de schrijver van dit artikel is afgeleid van zijn uitspraak van eind juli.
DNA-leden, Suriname rekent op U.
Ir. R.R. Assen(Oud Minister van Defensie)
