Santigron is een marrondorp aan de Saramaccarivier in het district Wanica. Het ligt ongeveer 30 km verwijderd van Paramaribo. Het is gesticht door de Sarammacaner Tangiba Kwao na de afschaffing van de slavernij rond 1900. Het is een gemengd dorp van Saramaccaners, Aucaners en Matuariërs met een verscheidenheid aan marronculturen. Santigron heeft een inwonersaantal van ongeveer 500. Er zijn een Rooms Katholieke kerk en een basisschool in het dorp. De dorpelingen leven voornamelijk van de landbouw, jacht, visvangst, en enkelen zijn in dienst van de overheid en in de informele sector.
Leven in het dorp
Dagblad Suriname sprak met burgers over het leven in het dorp. Een dame van 35 jaar geeft aan dat Santigron niet ver is van Paramaribo, maar desondanks zijn de goederen en diensten bijna tweemaal duurder. Een staatsbus onderhoudt de route Paramaribo-Santigron vice versa. ‘s Morgens om zuur vertrekt de bus vanuit het dorp en om drie uur ‘s ‘middags keert die terug.. Daartussen zijn de bewoners dan afhankelijk van particuliere taxi’s die de route onderhouden. Een gecharterde taxi naar Lelydorp kost al SRD 100. Als de chauffeur toevallig naar daar rijdt dan vraagt hij SRD 30 per persoon.
Regering krijgt onvoldoende
Een zak rijst kost SRD 260, een liter spijsolie SRD 55. De prijs van groenten is redelijk, omdat vele mensen in het dorp aan landbouw doen. Op een vraag welk cijfer de regering krijgt na een jaar, geeft een man als antwoord een onvoldoende. Het leven is duurder geworden onder deze regering. De prijzen van alle goederen en diensten zijn enorm gestegen.
Een wens van de bewoners is dat er straatverlichting komt op de weg naar Santigron en dat de berm regelmatig wordt onderhouden want is een gevaarlijke situatie in de avonduren. De bewoners hopen dat in het tweede jaar van deze regering het beter zal gaan. Zaken die zijn beloofd tijdens de verkiezingscampagne moeten gerealiseerd worden.
VP
