Op Cuba studeren momenteel twee groepen Surinaamse studenten. Het gaat hierbij om een groep studenten die onder het ministerie van Volksgezondheid valt en een groep die valt onder het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, MinOWC.
Een student zegt in gesprek met de redactie van Dagblad Suriname: “Wij, die middels dit artikel aandacht wensen te trekken van de Surinaamse overheid, behoren tot de groep van het MinOWC (BOS studenten, Bureau Onderwijs Informatie en Studiefaciliteiten). Wij behoren dus niet tot de groep studenten die door de vicepresident wordt gefinancierd. Zoals in vorige artikelen al is aangegeven, wordt onze beurs door de Cubaanse overheid gedeeltelijk gefinancierd wat betreft inschrijfgeld, verblijfplaats en een bord eten. De Surinaamse overheid dekt dan het ander gedeelte wat betreft onderhoudskosten. Voor al die jaren die wij op Cuba studeren is de Cubaanse overheid haar belofte nagekomen, maar voor de laatste 3 jaren (afgerond) heeft onze eigen Surinaamse overheid ons in een vreemd land in de steek gelaten.”
De BOS studenten zitten met heel wat problemen die psychische spanning en druk veroorzaken, wat natuurlijk ook een negatief effect kan hebben op hun studieprestaties. De studenten zitten al bijna 2 jaren met beperkte mogelijkheden om naar Suriname af te reizen, vanwege de Covid-pandemie. Ze geven aan dat de omstandigheden op Cuba momenteel heel erg stressvol zijn, vanwege het feit dat de prijzen drastisch zijn gestegen. Alles is nu 2 tot 3 maal duurder, de winkels zijn al bijna een jaar veranderd in MLC winkels (winkels waar ze alleen de US dollar als geldeenheid accepteren). Het wordt steeds moeilijker en haast onmogelijk voor de ouders van deze studenten om geld voor ze op te sturen, omdat hun creditcard niet wordt geaccepteerd in deze winkels en de dollar heel moeilijk is te vinden in Suriname.
“Nu we meer dan ooit onze Surinaamse regering nodig hebben, laten ze ons gewoon in de steek, in één van de moeilijkste periodes die de wereld ooit gekend heeft. Wij kunnen dus niet aan de basisgoederen komen, omdat wij simpelweg dat geld niet hebben. Het wordt dus steeds moeilijker voor onze ouders om geld over te maken naar Cuba vanwege de hoge koers in Suriname.”
Het is voor de BOS studenten heel moeilijk om zich op hun zware studie te concentreren, vooral wanneer ze ook nog aan al deze problemen moeten denken. Desondanks zijn ze nooit blijven zitten, maar ze geven aan dat ze zoveel beter kunnen presteren en dat ze hun land trots willen maken. “Daarom vragen wij aan de overheid om haar afspraak zoals in het contract vermeld is na te komen en haar Surinaamse studenten te ondersteunen, zodat wij later samen het mooi land Suriname kunnen helpen opbouwen. Wij zijn momenteel in onze vakantieperiode, maar met al deze problemen ervaren wij helemaal geen rust. Wij doen dus een beroep op de Surinaamse overheid om ons zo snel mogelijk tegemoet te komen, want met al deze problemen kunnen wij BOS studenten het nieuwe collegejaar niet in.”
SK
