‘Ik ging vanmorgen vroeg uit huis en heb nu pas de gelegenheid om berichten te lezen na een schok die ik moest verwerken. Ik heb vanmorgen voor een labtest SRD 493 moeten neertellen met alle rompslomp die er maar bij hoorde. Ik heb over het algemeen niet veel cash geld bij mij, want ik probeer zoveel mogelijk digitale transacties te doen. En als je het geld niet hebt, wordt je niet geholpen. Alle voorbereidingen om nuchter te zijn etc etc zijn dus voor niets. Ik liep terug naar de auto en haalde de SRD 150 die ik bij me had en stond voor een moment even radeloos. Een mevrouw die dat merkte vroeg of het goed is met me en ik vertelde haar wat er aan de hand was. Maar, ze had zelf ook niet veel geld bij zich en kon dus geen hulp bieden. Ik vond het heel fijn dat ze informeerde en bedankte haar. Ik ging weer naar de zuster met wat ik bij me had en verzocht haar dus me te helpen en dat ik daarna, maar voor 10 uur, de rest van het geld voor haar zou brengen. Ik moest ook nog naar de monteur, maar moest eerst de belofte aan de zuster gedaan in orde maken. Ik reed dus weg van hoek Nieuwe Grond en Paltan Tewarieweg richting pinautomaat Wegedacht C Weg, maar realiseerde me dat pinautomaten leeg zijn zoals ik had vernomen en pas later op de dag bijgevuld zouden worden. Ik viel dus een buurvrouw lastig met het verzoek mij SRD 300 te lenen en dat lukte en binnen 15 minuten was ik terug bij de zuster om het saldo te betalen. Ze vertelde me, dat veel mensen de betaling voor labonderzoek niet kunnen voldoen en dus maar weer weggaan. Gisteren had ze een geval van een jongetje wiens vader het geld niet had en weer wegging. Terug in de auto kon ik mijn tranen niet inhouden en liet ze de vrije loop. Is dit wat we moeten accepteren? Nu wordt me ook duidelijk dat hierdoor ook veel mensen sterven en dan worden ze waarschijnlijk onder Covid-doden genoteerd. Verdienen we deze behandeling als volk? Is het dit wat beloofd was fu set eng?
Wijlen Robert zou zeggen een volk krijgt wat ze verdient. Wel ik weet voor mezelf dat ik dit niet verdien. Gaan we zo verder met deze ongelijkheid in de gezondheidszorg? Want de grote vissen die kunnen wel betalen en wij die hun privileges betalen zodat zij in weelde leven kunnen sterven? Zijn we zoooo dom? Wat mij betreft mogen deze zogenoemde leiders zo snel mogelijk naar de hel. Ik ben deze pinari zat.
Dit wat ik vanmorgen heb meegemaakt is voor mij de druppel die de emmer doet overvloeien. Ik beraad me, maar ben ready om als een draak mijn gal te spugen. Voor sterven ben ik niet bang, want met wat er momenteel aan het gebeuren is, is leven een ware pinari. Ik kan nog veel meer schrijven, maar houd het even hierop. Ik hoop dat we als volk eindelijk wakker worden en bereid zijn te eisen waar we recht op hebben.
Een zeer verdrietige burger
J.T.’
