Goed luisteren naar elkaar en goed begrijpen van wat aan evaluatie wordt aangeboden is een duaal aspect van dezelfde menselijke brein en verwondering daarbij is inherent aan het bewustzijnsnivo van zowel de spreker als de luisteraar. Woorden komen hard aan bij degenen die van dichtbij zien en weten wat de uitgangssituatie was bij de overname van de regeringsverantwoordelijkheid.
Het is mooi om te zien dat wij het beste willen onder moeilijke omstandigheden, en dat men zich heel veel getroost om dat via de media in al haar varianten te uiten . Maar elkeen vertelt dat vanuit hun waarneming en beleving! Waar komen we samen als het om het hoger doel van een gelukkige samenleving , de collectieve verantwoordelijkheid! Kan de context van elke reactie , elke mening, gerechtvaardigd worden op de wijze waarop dat verwoord wordt.
In een democratische samenleving als de onze, helemaal geaccepteerd dat wij de waarheid spreken , die trouwens heel dynamisch is, want meerdere stellingen over een en dezelfde situatie situatie kunnen waar zijn. Het verschil kan bijvoorbeeld zijn in detail of essentie. Als we zo luisteren naar de reacties uit de samenleving is de kritiek snoeihard.
Er is een gezegde in het Engels “Expectations reduce Joy” . De vraag is had men al te hoge verwachtingen ? of zijn het uitgestelde teleurstellingen ?
De regering werkt aan het herstel van het imago van de Republiek Suriname. We begrijpen wat de gevoelens zijn op grassroots nivo, en de diverse acute situaties zijn ook steeds geadresseerd, maar weliswaar niet goed genoeg. De vraag is ook als de burger ook begrip kan opbrengen voor de andere kant die steeds voor noodoplossingen moet zorgen. Nog niet eens over de structurele aanpak gesproken. Het vraagt een diepe kijk naar de inhoud van de staatsportemonnee en naar de kostenverhogende maatregelen.
Less is More in COVID-19
Het dagelijks leven wat wij traditioneel gewend zijn is inderdaad ontwricht en het vraagt groot adaptatievermogen van ons allen om de koers te blijven in de juiste richting . Niet een ieder kan dat en professionele begeleiding en goede voorlichting zijn daarvoor nodig . We zijn blootgesteld aan prijsstijgingen die ook weer het gevolg zijn van stijging van de koers, toename van internationale prijzen van goederen en diensten, de toename van vracht en transportkosten en nog veel meer. Elke gezinshuishouding is aan het wikken en wegen om de basale behoeften te garanderen, afhankelijk van hun inkomenssituatie of zelfs in gevallen van ‘zonder inkomen’. Een eerlijke zelfevaluatie zou ons wel vertellen hoeveel wij zelf nodig hebben om in tijden van beperkingen om gezond te leven en in harmonie met elkaar onder een dak te blijven. Herinnert zich u nog het moraal van het verhaal van 7 vette jaren en 7 magere jaren ?
Perfectie versus Beter Doen
Wie perfect is leeft niet op aarde heb ik wel eens gehoord. Wat wij steeds kunnen doen is elke dag beter doen onder de gegeven omstandigheden, dat is het minste wat wij kunnen nastreven .
In het uiten van kritiek zijn er steeds grievende opmerkingen naar de President, de Vice-President en de leden van het Kabinet. Negativiteit overheerst en de emoties lopen hoog op in het land. De regering leert omgaan met de kritiek, dat is gratis advies! De regering is bezig de interne belemmerende factoren te beheersen , maar er zijn ook force majeure factoren waarmee rekening gehouden moet worden bij elk ‘handelen’ van de regering. Het zou goed zijn een goede historische kijk te hebben op hoe de samenleving zich heeft geëvolueerd vanaf 1975, de diverse perspectieven in het juiste daglicht te plaatsen met de tijdsintervallen, type leiderschap, de beschikbare financiën, de beschikbare menselijke hulpbronnen, de kwaliteit van partijpolitiek voering versus type leiderschap, gedragsproblemen bij politici in de coalitie op verschillende niveaus: cultureel, individuele belangen, etnisch, begrip enzovoorts.
De samenleving kiest haar leiders als haar spiegelbeeld
De VHP als politieke partij bestaat bijkans 73 jaren en de ABOP 16 jaren. Er zitten grote verschillen tussen beide politieke partners. Dat heeft te maken met leiderschap(stijlen), met beschikbare kennis en kunde, met het democratisch karakter van de politieke partij, en nog vele andere zaken. De ene groep wil achterstanden heel snel zien vertaald hebben in materiële zaken en de andere wil juist brede ontwikkeling brengen. Bij de een gaat het om zoveel mogelijke posities te verkrijgen en bij de ander gaat het om gezondmaking van het overgenomen wanbeleid maken. Bij de ene partner heb je een groot kweekvijver van deskundigen en bij de andere zwemmen maar een paar vissen rond.
Practice what you Preach: Eenheid!
Regeren in een coalitie betekent dat je gezamenlijke waarden en normen als loyaliteit, eerlijkheid, vertrouwen, transparantie en openheid hoog in het vaandel moet hebben. De indruk bestaat te veel dat beide voornaamste politieke partners in de coalitie een eigen politieke agenda hebben.
Door de meervoudige crisis mis je de focus, hoe stel je de prioriteiten en welke sectoren moeten die aandacht gaan krijgen? Dan hebben we het nog niet over de overaccentuering van de etniciteit en hoe velen op een nare manier omgaan met het bespelen van de snaar van het spook van de etniciteit. Dit alles heeft maken de ontwikkeling van de democratie en van politieke partijen in Suriname. Door sommigen wordt ze zelfs gezien als het fundament waarop een typisch Surinaamse, bestuurlijke overleg- en compromiscultuur berust: een cultuur van “aanmodderen” terwijl we zien dat ontwikkeling in een land komt als we leren ‘polderen’. Bij ons gaat nog een diepgaande maatschappelijke en politieke strijd onder schuil gaat. We moeten geen oud zeer tussen verschillende bevolkingsgroepen opnieuw oprakelen .
De morus moet gaan om welke waarden, welke perspectieven wij bieden op een duurzaam leven in Suriname en in de rest van de wereld, aan de hierna volgende generaties. Dat is makkelijk gezegd en makkelijk gedaan als wij ons committeren aan de deugden behorend aan ons karakter als liefdevolle zielen.
Veranderende wereld vraagt om een dynamisch nationaal landschap
Willen wij het niet erkennen dat de transformatie en transitie al ingezet is in deze onzekere wereld ? Indien niet dan zullen wij op de harde manier leren. Het vraagt van ons een omwenteling in ons denken en handelen! Geen haastige beslissingen maar doordachte oplossingen ! Er duiken allerlei grensconflicten op. De wereld verandert op rappe tempo en niet al te vriendelijk voor velen ! Maatschappelijke stromingen ook, maar heel logisch, de mens is een sociaal beweeglijk wezen ! Het is een hele klus om daarmee op verantwoorde wijze om te gaan. Voorwaar een intelligente en intellectuele benadering!
Het Kabinet Santokhi-Brunswijk is helaas geen dreamteam geworden door verkeerde keuzes, maar wat er niet is kan altijd nog komen. Politieke sensitiviteit is voor een minister erg belangrijk. Tegelijk is het een invloedrijke positie: de minister is hoofd van het ambtelijk apparaat, heeft een voorbeeldfunctie en moet het voortouw nemen bij veranderingen en niet aan micromanagement doen. De minister moet zich omringen door deskundige ambtenaren en kan zorg dragen voor hogere productiviteit t.b.v. de gestelde nationale ontwikkelingsdoelen. De facto : een ambt vol spanningen en paradoxen. Het is een harde wereld in de politiek in Suriname, maar de hardheid heeft geen eerlijke spelregels. De politieke sensitiviteit leidt doorgaans tot ongewenste problemen, meer vanwege de hoge egos.
Goede wil en de wil om goed te doen : een ware uitdaging !
Dat zien we ook, bij mensen die van buiten de politiek naar binnen komen. Ze kunnen buitengewoon sympathiek, buitengewoon deskundig en adequaat zijn in hun werk voor het domein waarvoor ze werken, maar het politieke vak is gewoon een ander verhaal. Dan zie je mensen vastlopen omdat je continue moet acteren en moet schakelen en een extra antenne moet hebben voor waar het fout dreigt te gaan en dat eigenlijk continu. Je moet het gezellig houden en zorgen dat je iedereen aan je bindt. Je moet mensen iets gunnen, niet alleen bij ze langskomen als je iets te halen hebt, maar af en toe ook iets brengen, het is een machtsspel van zelfzuchtige zwak geesten, het zgn verworden politieke spel. Politiek is Beleid overigens ! Een minister is leidend, normatief, met als basis de spelregels van de democratie, en daarmee tegelijkertijd ook luisterend, de volkswil volgend.
Een paradox? Een ambtenaar heeft spelregels en kennis van zijn professie, maar is tegelijkertijd ook luisterend, de politieke wil volgend. Ook een paradox? Een lastig vraagstuk: de democratie vraagt om concretere doelen, resultaten en meer transparantie, waarbij de termijnen eerder korter dan langer worden, terwijl het professionele veld juist de andere kant op neigt: langere ontwikkelingslijnen met een meer geduldig oog op resultaat. Wat kan of mag je doen als minister? Hier is stuurmanskunst gevraagd. Deze spanning tussen korte en lange termijn speelt wel heel bijzonder bij de verschillende domeinen van verschillende ministeries.
Komt het goed?
Ja , het komt altijd goed vanuit de esoterische waarheid. Oorzaak en gevolg is daar verklaring voor. Vanuit de huidige belevenissen zeg ik : We moeten als Surinamers de hoop niet verliezen. De Regering is pas bij halte 12 en er zijn nog 60 haltes op de nieuwe ontwikkelingsroute. Wel zal de coalitie intern meer coherentie moeten betrachten, meer eenheid in bestuur en beleid. Je kan twee soorten regeringen die steeds duelleren in een kabinet NIET tolereren.
Vergeet de slogan niet : “Eenheid in Bestuur en Beleid”, Geef invulling aan deze slogan!
De focus zal verlegd moeten worden naar volk vriendelijkere benaderingen en dat heeft te maken met verlichting van de noden van de burgers. Blijf de regering ondersteunen ook met het geven van pragmatische oplossingen.! Blijf de regering kritisch volgen!
Ik eindig met ‘Keulen en Aken zijn toch niet op 1 dag gebouwd?’
Henry R. Ori
