De gezamenlijke vakbeweging in Suriname onder leiding van het presidium van Raad voor Vakcentrales in Suriname (RAVAKSUR) heeft vrijdag in een voorstel aan de regering de lijnen aangegeven voor een sociaal akkoord. Verder eist ze concreet voor de landsdienaren en de met hen gelijkgestelden belasting verlichtende maatregelen, een 75% inflatiecorrectie en 10% koopkracht versterking.
Voor de werknemers uit de particuliere sector en parastatalen vraagt ze naast belastingverlichting ook de aanpassing van het minimumloon tot SRD 16,63, en op termijn verder optrekken naar één die overeenkomt met een reëel uurloon van SRD 8,40 per uur. De koopkracht versterking van 10 % is ook van toepassing op het minimumloon. Naar analogie van het wensenpakket van de landsdienaren kunnen de parastatalen en de particulieren hun cao-onderhandelingen plegen. De verlaging van de inkomstenbelasting bij de bedrijven kan leiden tot meer ruimte voor salarisverhoging, aldus de redenering van de gezamenlijke vakbeweging.
Deze cross cutting voorstellen dienen in samenhang uitgevoerd te worden, zodat het tot significante verbetering van de sociaal economische positie van de werkende klasse kan leiden.
Lijnen sociaal akkoord
In het haar voorstel geeft de gezamenlijke vakbeweging de grote lijnen aan waarlangs een sociaal akkoord tussen de sociale partners (Overheid, Bedrijfsleven en Vakbeweging/Tripartiet overleg) tot stand moet komen, en die omgezet kunnen worden in overheidsbeleid. Onder meer noemt ze tripartiete afspraken over betalingsbalans welke inhoudt dat ten aanzien van het importeren van consumptiegoederen targets gesteld moeten worden voor het afromen van koopkracht, waardoor verarming van de werkende klasse en verschuiving van inkomensverdeling beleidsmatig onder controle komt.
Verder dienen afspraken te komen voor een mechanisme voor geleide loonvorming op basis van het minimumloon en de adviezen van de Sociaal Economische Raad. De gezamenlijke vakbeweging vindt ook dat het begrotingsproces bij de overheid gerationaliseerd moet worden, waarbij de overheid zich aan de begroting dient te houden. Over het sociaal vangnet moeten goede en duidelijke afspraken komen en deze dienen volgens haar gebaseerd te zijn op een armoedegrens en een bestaansminimum die voor Suriname bekend is. Over externe financiering van een crisisprogramma vindt de vakbeweging dat de voorwaarden van financierders en ontwikkelingsinitiatieven in goed overleg met de sociale partners moeten worden vastgelegd.
In haar voorstel aan de regering vraagt de gezamenlijke vakbeweging ook dringende aandacht voor de kwestie van minimum uurloon, belastingen, gezondheidszorg, de positie van gepensioneerden en die van parastatalen.
SS
