Op het journaal werd verslag gedaan over het gedrag van de president van Wit Rusland. Die man heeft het lef gehad om een vliegtuig vol passagiers tot landen te dwingen, omdat hij een journalist wilde arresteren. De journalist had zich schuldig gemaakt aan vrije meningsuiting. Zijn pech was dat zijn mening anders was dan die van de president. Deze president is de zoveelste gestoorde machthebber die macht heeft geproefd en misbruik maakt van die macht. Meestal hebben zulke mannen hun positie op een illegale manier verkregen. Met zijn actie toonde hij een groot gebrek aan respect voor de rechten van de mens. Hij hield geen rekening met de belangen van de passagiers. Zijn eigenbelang alleen telde. En zoals we gewend zijn van de Russen, loog hij glashard door in de media te verklaren dat het ging om een bommelding.
Voor de zoveelste keer vroeg ik me af waarom mensen, die hoge posities bekleden, denken dat ze kunnen maken en breken wat ze willen, dat ze de rechten van een medemens mogen vertrappen en denken dat ze boven de wet staan? Waarom zijn deze mannen bang voor mensen die een andere mening hebben dan zij en waarom denken ze dat de enige manier om hun eigen visie te handhaven is, als ze deze andersdenkenden uit de weg ruimen? Dat is dom en kortzichtig denken, want iedereen weet dat You can kill the man, but you can’t kill his idea.
Bovendien oogst hij meer respect voor zijn visie en ideeën, als hij deze plaatst naast die van andersdenkenden en de discussie aangaat. Als hij echter kiest voor de gemakkelijkste weg door andersdenkenden uit de weg te ruimen, toont hij slechts zijn angst. Ook doet hij met deze keuze het volk te kort daar deze geen vergelijkingsmateriaal zal hebben. Een mens krijgt beslist een groter gevoel van satisfaction als hij zijn standpunt kan verdedigen en de ander kan bekeren tot zijn visie. Echter als zijn handel en wandel berust op eigenbelang, zal hij de ander zien als degene die zijn plannen om zich te verrijken, in de weg staat, dus als de vijand. Daarom zal hij proberen zijn tegenstander uit te schakelen. Zijn doel is om het volk slechts een mening op te dringen in plaats van een keuze te geven.
Een mens wordt niet geboren met gevoelens van hebzucht en haat, het wordt aangeleerd. Elk mens is daartoe in staat. Het komt niet van de ene op de andere dag, maar wordt opgestookt en aangewakkerd. Het kan zich als een gif door je lichaam verspreiden. Haat is een heel intens gevoel. Je creëert een vijandig beeld van de mensen die je zogenaamd tegenwerken. Je ziet ze als minderwaardig. Dat is niet hetzelfde als een hekel aan iemand hebben, omdat je in dat geval een persoonlijke relatie met die persoon zou moeten hebben. Haat is abstracter, onpersoonlijker, het maakt haten, zonder dat je die mensen kent, mogelijk omdat je denkt dat ze je onrecht hebben aangedaan door tegen je te zijn. Haat is een gemoedstoestand die lang bij je blijft, het is een proces dat zich in je hoofd afspeelt. Je krijgt steeds meer afkeer van mensen die niet zijn, denken en handelen zoals jij. Je ziet de ander niet meer als medemens, maar als je vijand. Je ziet slechts twee kampen, er is geen middenweg mogelijk.
Iemand die dit begrijpt, zal ook begrijpen waarom het terroristen niets doet, als ze onschuldige mensen die ze niet kennen, vermoorden. De grens van haat naar geweld is dun. Het is een proces en op de duur denk je dat jij jezelf en jouw ideeën alleen maar kan handhaven als je die ander uit de weg ruimt. Haat is als een vliegwiel dat steeds harder gaat draaien. Daar ben jij je aan het begin zelf niet van bewust, omdat je vindt dat je op het juiste pad zit. Op een gegeven moment denk je niet meer in oplossingen van communicatie maar zie je geweld als de enige oplossing. Daarom had toentertijd, de zichzelf benoemde bevelhebber de 15 andersdenkende Surinamers laten vermoorden (ze stonden zijn plannen in de weg) en deed hij recent in Ocer de uitspraak dat geweld gebruiken de enige oplossing is. Communiceren met de andersdenkenden, was geen optie, je bent voor mij of tegen mij. De andersdenkenden moeten weg zodat hij slechts zijn mening aan het volk kan opdringen. Dat een mens zichzelf tot zo’n soort monster heeft gevormd is triest en meelijwekkend. Maar dat het hem lukt om anderen ook zo te laten denken en handelen, is zeer verontrustend. Mensen denken niet zelf meer na, maar volgen blindelings. Het was hem bijvoorbeeld gelukt om het volk aan te zetten tot haat tegen Nederland. Niet alleen het naïeve deel van de bevolking maar ook intelligente, goed geschoolde mensen, praatten hem na en uitten hun haat tegen Nederland. Santokhi heeft de zware klus op zich genomen om deze gebrainwashte mensen te ontdoen van die haat en weer zelfstandig te laten denken. Dit lukt niet zo snel omdat de boosdoener nog steeds achter de schermen probeert om de mensen zijn manier van denken op te dringen en ze te blijven voeden met haat. Als zo iemand jou met haat wil voeden, is dat zijn keuze dus zijn gedragsprobleem. Maar als het hem lukt om jou zijn denkwijze te laten happen, kauwen, en slikken, dan wordt het jouw probleem. Hij maakt van jou dan een willoos mens en pakt jou je zelfrespect af. Let wel, iemand kan jou alleen je zelfrespect afpakken als jij het hem geeft.
In onze huidige wereld is het opvallend dat steeds meer landen zitten opgescheept met zulke gestoorde leiders die andersdenkenden uit schakelen, corrupte leiders die niet kiezen voor eerlijk beleid en een open communicatie liever uit de weg gaan. Ze denken echt dat ze door de man uit te schakelen (Rusland) ook zijn denkwijze uitschakelen, dat ze door het volk te doden en te vergiftigen (Syrië), alleenheerschappij verwerven, dat ze door de media een verbod op te leggen, het volk doof en blind maken (Turkije), dat ze door zoveel mogelijk landgenoten koelbloedig in een binnenlandse oorlog, te vermoorden, het eigen volk angst kunnen aanjagen. Dat is dom denken, want de man met het idee staat nooit alleen. Zijn ideeën leven voort bij de aanhangers. Ook hebben zulke leiders altijd een hele scala aan leugens klaarliggen om hun daden goed te praten.
Toch is de grootste boosdoener hier het volk want het volk is er debet aan dat ze die leidinggevende positie hebben verkregen. In geen enkel land zal je een volk aantreffen dat eensgezind denkt. Er zal altijd wel een deel zijn die zich laat omkopen en ompraten en zich daarom schaart achter zo’n corrupte leider. Als dat deel de meerderheid heeft, is het land overgeleverd aan een neerwaartse spiraal. Het heeft dus geen zin om te blijven mopperen op de leider die misbruik maakt van zijn macht, want in werkelijkheid ligt de macht in de handen van het volk.
“Als je de mens niet meer ziet achter het vijandbeeld in je hoofd, dan krijgt haat vrij spel.”
Josta Vaseur.
