Jean-Pierre Polanen woont en werkt sinds 2010 in de stad Miskolc in Hongarije. Maar, hoe is een Surinamer daar terechtgekomen en wat kan hij de lezers van Dagblad Suriname vertellen over zichzelf, Hongarije en de betrokkenheid met zijn vaderland? Dit is het eerste artikel waarin mensen in de diaspora hun verhaal doen over hun leven, waar zij wonen en hoe zij daar zijn beland en natuurlijk hun betrokkenheid, nog steeds, bij Suriname.
‘Ik ben geboren (1965) en opgegroeid in Paramaribo en wij woonden in de Julianastraat. Na de Berkenveld Mulo en middelbare school (Miranda College) vertrok ik als 18-jarige naar Nederland en studeerde daar af als Scheikundig Technoloog aan de T.U. Delft. Na een aantal jaren in Nederland en Japan te hebben gewerkt begon ik in 1995 in Zwitserland bij het Nestlé concern, dat mij vervolgens 24 jaar lang de wereld rondstuurde als expat. Zo werkte ik als manager in voedingsmiddelenfabrieken in Hongarije, Peru, de Dominicaanse Republiek, wederom Zwitserland en Frankrijk. Op deze zeer leerrijke ‘wereldreis’ leerde ik ook mijn vrouw, een Hongaarse kennen. Wij hebben twee zonen van inmiddels 13 en 16 jaar. Wij waren vanaf 2010 gestationeerd in Hongarije, tot 2016, toen nog 2.5 jaar in Frankrijk en daarna ben ik gestopt bij Nestlé en in 2019 definitief teruggekeerd naar Hongarije, een einde makend aan het vele reizen om in het belang van het gezin ons in Hongarije te vestigen.’
‘Genoeg overeenkomsten met Suriname’
‘Hongarije en ook de omringende Oost-Europese landen zijn landen met een rijke historie en cultuur, ze zijn ook volop in ontwikkeling met een gestaag groeiende economie. Het zijn nog relatief lagelonenlanden met goed opgeleide mensen waardoor zij veel buitenlandse investeringen aantrekken en concurrerende exportgoederen en -diensten produceren. Het klinkt waarschijnlijk vreemd, maar ik voelde mij hier direct erg ‘thuis’, vanwege de rustige atmosfeer, veel groen op het platteland en door de cultuur van vriendelijke, goedlachse en gastvrije mensen. Genoeg overeenkomsten met Suriname dus.’
‘Ik beheers nu de Hongaarse taal erg goed’
‘Mijn vrouw en ik zijn van verschillende afkomst, maar delen veel fundamentele waarden en normen. De communicatie in het land viel mij aanvankelijk niet mee, maar nu beheers ik de Hongaarse taal erg goed en dat maakt natuurlijk een wereld van verschil. Voor zover ik weet wonen er nog geen andere Surinamers in Hongarije.
In deze nieuwe fase van mijn leven wijd ik mij aan kennisoverdracht en aan maatschappelijke doelen. Zo doceer ik management en leiderschap aan de Universiteit van Miskolc. Dit instituut verzorgt een Engelstalige MBA -studie voor buitenlandse en Hongaarse studenten. Ik heb eveneens mijn eigen managementtraining & consultancy opgericht om mijn kennis met jonge managers te delen. Daarnaast sponsor ik al jaren een jonge Hongaarse sporter, die het inmiddels tot nationaal kampioen ‘Strongman’ heeft gebracht.’
‘Diaspora kan enorm bijdragen aan de ontwikkeling van Suriname’
Polanen zegt ook, dat zijn banden met Suriname, maar ook met Nederland, sterk zijn gebleven.
‘In beide landen heb ik nog familie en goede vrienden wonen en ik kom er jaarlijks. De laatste jaren richt ik mij vooral erg op Suriname. Ik ben van mening dat de diaspora enorm kan bijdragen aan de ontwikkeling van ons vaderland. Dat kan voor eenieder op een andere manier, maar met goede wil, vertrouwen en samenwerking is er zoveel mogelijk. In mijn geval ben ik vorig jaar een samenwerkingsverband aangegaan met een Surinaams bedrijf, GameChangers Human Capital. Samen verzorgen wij leiderschapstrainingen voor Surinaamse managers en ondernemers, voornamelijk online maar tijdens mijn jaarlijkse bezoeken ook in-person.
Ik heb ook onlangs voor de Young Management sectie van de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven een kosteloos webinar gehouden over leiderschap in een geglobaliseerde wereld. Daarnaast werk ik samen met een aantal professionals in Suriname aan een initiatief dat als doel heeft de eenheid en saamhorigheid in de maatschappij te versterken.’
Polanen zet Suriname in de schijnwerpers in Hongarije en zorgt voor positieve bekendheid van het land. ‘Zo werd ik in 2017 uitgenodigd om in Surinaamse kleuren deel te nemen aan een bekende internationale paardenrace in Boedapest, de hoofdstad van het land. Dat verliep erg goed en ik werd derde achter China en Servië. In mijn jeugd had ik namelijk in Suriname tien jaar lang intensief paardgereden. Ook in 2018 en 2019 vertegenwoordigde ik Suriname met succes en miljoenen Hongaren zagen de Surinaamse vlag op de nationale televisie. We zijn ook dit jaar weer uitgenodigd.’
Boek over visionair en ethisch leiderschap
‘Op de universiteit vertel ik de studenten natuurlijk ook over ons prachtig land met zijn ongerepte natuur en zijn unieke culturele diversiteit. Ook heb ik vorig jaar een boek gepubliceerd over individuele en maatschappelijke transformatie via visionair en ethisch leiderschap. Dit boek is zeer goed ontvangen en ontving een aanbeveling van een Nobelprijswinnares voor de Vrede, Tawakkol Karman uit Yemen. Ik heb het al op diverse forums in Hongarije gepresenteerd en ook in Suriname is het inmiddels bekendheid aan het verwerven.’
‘Mogelijkheden voor samenwerking’
Tot slot, zegt Polanen te merken, dat men in Hongarije erg geïnteresseerd is in Suriname. ‘Ik zie veel mogelijkheden voor samenwerking tussen de twee landen op het gebied van bijvoorbeeld sport, onderwijs, handel, industrie en toerisme. Als trotse en toegewijde zoon van Suriname wil ik daar graag aan bijdragen.’
PK
