Soms probeer je om je business te redden, maar vanwege alle concurrentie ga je uiteindelijk met iets anders moeten starten om aan geld te komen, zegt een schoenmaker aan de krant. De schoenmaker zit al een maand te overwegen als hij toch nog door moet gaan om zijn diensten aan te bieden. “Om het toch nog uit te proberen, zet ik in verschillende wijken mijn bank en tent om schoenen te maken. Dat was niet zo’n succes. Ik kreeg enkele klanten, maar op die dagen maakte ik SRD 150 tot SRD 200 kosten. Voor de hele dag is dat niet betaald, naast die benzinekosten. De meeste mensen zien het nut niet meer in om een schoen te laten herstellen”, zegt de schoenmaker.
“In de winkel kopen ze al voor het bedrag dat ik vraag een schoen of slipper. Ik besloot mijn kosten te verlagen naar SRD 15 en toch komen geen klanten, dus heb ik het schoenmakerswerk dan maar aan de kant gelaten. Nu verkoop ik kleren die ik heb gekregen uit Nederland van mijn broer”, aldus de ex-schoenmaker. “Daarnaast verkoopt mijn zoon vis. Dus onder een tent zijn er kleren en vis te vinden. Ik ga iets moeten doen, want ik moet eten. Een andere schoenmaker gaf aan dat hij zijn werk gaat blijven doen. “Ik zit al op een bepaalde leeftijd en kan nu niet gaan experimenteren met andere jobs. Ik blijf dus hierbij. Iemand op mijn leeftijd moet zitten en relaxen, maar de situatie laat het niet toe. Dus mi pusu pe mie mang. Ook al heb ik vijf klanten voor de dag, dat is nog beter dan zitten niksen.”
TM
