Uit gesprekken met krantenverkopers en andere colporteurs wordt de gemoedstoestand geschetst. “Ik kan het elke dag in de krant lezen, hoor en zie via andere kanalen, dat het geluk Suriname niet toelacht. Overal om mij heen zie ik tekenen van armoede en verval. Armoede heeft niet alleen te maken met dak- en thuislozen, die in Paramaribo krioelen. Armoede hangt samen met wat mensen voelen en hoe ze denken.”
Beklagenswaardig
“Ik ben niet rijk, nooit geweest, maar door hard werken hield ik mij op de been. Maar nu loopt het de spuigaten uit. De beklagenswaardige toestand waarin het land verkeert, veroorzaakt meer stress, schaamte, depressie en ik ben ongelukkig. Volgens mij zijn al mijn landgenoten en de ingezeten geestelijk ondersteboven. Het vertrouwen in de regering, het bedrijfsleven, andere instanties en instituten is weg. Ik heb geen houvast. Hierdoor voel ik mij ongelukkig.”
Psychologische factoren
‘Ik zit te springen om geld. Maar ik geloof niet dat door mensen meer geld toe te spelen wij uit de knoop zullen geraken. Er moet meer worden gekeken naar de psychologische factoren die het volk naar beneden trekken. Vooral het gedragspatroon van de bestuurlijke en andere elite moet ontleed en hervormd worden. De mentaliteitsverandering moet van bovenaf beginnen.”
HD