In Suriname zijn in de afgelopen weken verschillende zaken in de publiciteit gekomen, die de Surinaamse samenleving behoorlijk in verwarring heeft gebracht. Telkens weer komt naar voren dat de integriteit en transparantie van de Surinaamse bestuurders door het Surinaamse volk in twijfel worden getrokken.
In dit artikel zal ik geen oordeel geven over de Surinaamse samenleving en de bestuurders. De mensen, die in Suriname wonen, zijn de aangewezenen om een oordeel te geven. De meeste Surinaamse Nederlanders, die in Suriname zijn geboren, zien Suriname als hun vaderland en stellen er wel prijs op om hun adviezen (gevraagd of ongevraagd) aan de Surinaamse samenleving te geven, alleen met het doel om een positieve bijdrage te leveren.
In 1971 heb ik mijn opleiding op de AMS (Algemene Middelbare School) afgerond. Ik ben blij dat ik in Suriname ben geboren en in Suriname op school ben gegaan. Ik heb op diverse plekken in Suriname gewoond (Paramaribo, Livorno, Billiton en Moengo). In Moengo heb ik examen afgelegd om toegelaten te worden op de Froweinschool, een school waar de normen en waarden bij de leerlingen ingestampt werden. Het was een geweldige tijd op deze school. In 1971 heb ik mijn opleiding op de AMS (Algemene Middelbare School) afgerond en ben ik naar het buitenland verhuisd.
Vanuit Nederland heb ik de ontwikkeling in Suriname gevolgd. Bij de meeste Surinaamse politici (vanaf het begin van het zelfstandige bestuur tot en met heden) mag je best de vraag stellen: “waarom wil deze man of vrouw de politiek ingaan?” Vaak hoor je de persoon zeggen: “Ik wil een bijdrage aan mijn land leveren”. In aanloop naar de verkiezingen beloven alle kandidaten van de politieke partijen hun achterban een aantal zaken aan te pakken c.q. te veranderen. De praktijk is weerbarstiger. De kiezers zien naderhand dat vrijwel alle politici op dezelfde voet verder gaan als de vorige. Vele kiezers raken derhalve teleurgesteld en verliezen het vertrouwen in hun partij en/of de persoon waarvoor hij of zij gestemd heeft. De dromen van deze teleurgestelde kiezers zijn uit elkaar gespat. De kiezer droomt van een land, waar vele zaken goed geregeld zijn. Hij of zij wil een beter leven.
Mijn droom heb ik eerder uitgesproken op een bijeenkomst van Hart voor Suriname op 25 november 2020 in Den Haag/Nederland. Vandaag deel ik mijn droom met u.
Dromen zijn bedrog
En toch blijf ik dromen over een samenleving in Suriname met integere bestuurders. Een samenleving waar een ieder elkaar respecteert. Een samenleving waar men elkaar niet uitscheldt. Een samenleving waar men elkaar geen verwijten maakt. Een samenleving waar men elkaar geen pijn doet. Een samenleving die de personen, geboren in Suriname, niet weg jaagt. Een samenleving die elkaar beschermt en helpt. Een samenleving met goede normen en waarden. De normen en waarden die vanaf de basisschool overgebracht worden aan de kinderen. Vandaag is de nieuwe start van Suriname.
Wij moeten vooruit kijken. Mijn droom is: Samenwonen, Samenwerken in Switi Sranan. Beste mensen, ik besluit dit artikel met het verzoek mijn droom en uw droom naast elkaar te leggen en de volgende vraag aan uzelf, uw familie, uw vrienden, de bestuurders en de politici te stellen: Hoe pakken wij de zaken aan om de verandering in Suriname te brengen?
Dennis Lapar Directeur van Stichting FinanceSuriname
