Een medewerker in de houtproductie spreekt met Dagblad Suriname over houtsmokkel. De boten met hout worden geladen op de internationale haven. Op deze haven gaat het alleen maar om gezaagd hout dat in containers wordt verscheept. De medewerker noemt een andere haven, die rondhout verscheept. Grote blokken worden in de volle lengte ingeladen. “Daarnaast heb ik begrepen dat ook de oude haven van Suralco wordt gebruikt voor het inladen van hout.” De medewerker legt uit wat het verschil is tussen de 3 locaties. “Bij onze erkende haven is er controle en dient alles ingevuld te zijn wat naar binnen gebracht wordt. Maar bij de andere havens ontbreekt deze controle. Wie is daar verantwoordelijk?”, vraagt de man, die anoniem wil blijven. De man vraagt zich af of controles op het terrein van een particuliere haven effectief plaatsvinden. Een lading kan al gauw 10.000 kuub rondhout bevatten. Dagblad Suriname berichtte dat vorige week 13 containers met rondhout zijn onderschept, een waarde vertegenwoordigend van maar liefst USD 75.000. De inbeslagname bevestigt de belofte van president Chandrikapersad Santokhi dat de inkomsten uit hout moeten terugvloeien naar de samenleving. Deze uitspraak deed de president tijdens een ontmoeting met de directie en raad van commissarissen van de SBB.
De staat mist jaarlijks USD 130.000.000 (130 miljoen) aan inkomsten, liet de president weten. Deze anonieme medewerker ziet nog wat aanvullende oplossingen om houttransporten slechts via een haven te laten gaan voor betere controle. “Als het centraal gaat, is het beter” zegt de man. “Want de andere havens zijn in principe niet bestemd voor houttransporten.” Hij geeft hierbij ook aan dat er nog een haven is waarvan je nooit hoort dat ze zich met dergelijke zaken bezighoudt. Als oplossing ziet hij dat de havens allemaal opgenomen worden in een soort safety project, waardoor er camerabewaking is vanuit de overheid. “Want dan kan je alle bewegingen volgen”, besluit de man.
RB
