De armen worden armer en de rijken worden rijker, zegt een burger tegenover de krant. “Aan het einde van de dag wanneer je die centjes gaat zitten tellen, denk je toch wel als het echt noodzakelijk was om het aan bepaalde dingen uit te geven, vooral hoe de meeste dingen ook duur zijn geworden. Nu moet je goed nadenken voor je in je zak gaat of in je portemonnee. Mijn uitgaven die ik in een maand maak, zijn meer dan wat ik verdien”, zegt een alleenstaande vader. “Voorschot op voorschot nemen stoot je dieper in de schulden. Wanneer los je het af?”, vraagt de hij zich af. “Als je vraagt om hulp of ondersteuning kijkt men naar je en zegt dat je een man bent om aan een optie te komen of een extra werk te zoeken. Maar hoe moet ik een extra werk zoeken met drie dochters zonder ondersteuning. Er zijn zoveel vragen die mij dwarszitten. Ik vraag me ook af hoe de alleenstaande moeders het nu doen. Aan het eind werk ik toch hard en probeer vaak genoeg het beste te doen voor mijn meisjes, zodat zij het later beter kunnen hebben. Je handen uitstrekken is geen gezicht, leer ik hun, vooral niet voor een vrouw”, aldus de vader.
“A ting kong moro tranga, maar het lijkt alsof het nog meer gedrukt wordt voor ons als wij erover praten”, zegt een andere burger op leeftijd. “Die AOV is voor je denkt op en je kinderen vragen om steun, is geen leuk gevoel. Ook al heb je voor ze gezorgd. Mi wroko tranga foe no pina tap mie owroe dey. Maar op mijn oude dag moet ik nu uiteindelijk ook een werk zoeken”, benadrukt de seniorenburger. “Wij allemaal kunnen hopen dat het verandert in het land en dat er betere dagen zullen komen.”
TM
