Uit een poll op de website van Dagblad Suriname blijkt dat het merendeel van de bevolking van oordeel is dat de regering geen geld voor de staatskas bij de burger moet halen, maar elders. Maar, bijna evenveel mensen vinden de recente verhoging van de benzineprijs begrijpelijk, ondanks het feit dat recentelijk ook de governmenttake al met SRD 1 werd verhoogd.
Nu moet men aan de pomp meer dan SRD 10 betalen voor een liter benzine en diesel. De prijzen schommelen tussen de SRD 10,81 en SRD 11,40 voor een liter. Dat was eerder nog rond de SRD 7. De meest recente forse verhoging is een direct en snel gevolg van de unificering van de koers, die de Centrale Bank van Suriname (CBvs) hanteert. De unificatiekoers van SRD 14,29 voor US$ 1 verschilt amper van de koers, waar de economie gedurende lange tijd op heeft gedraaid. De Vereniging van Economisten, VES, heeft onlangs al de regering verzocht om de governmenttake op diesel ‘op grond van de te verwachten explosie van prijzen’ te heroverwegen. Volgens de VES maakt het grootste deel van de transportsector gebruik van diesel als brandstof.
Inmiddels is bekend dat de brandstofprijzen niet worden verlaagd
Hoewel de CBvS een koers van SRD 7,52 hanteerde, maakten handelaren volgens minister Saskia Walden van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie al gebruik van de hogere koers. Daarnaast beweert ze dat de unificatie van de wisselkoers weinig invloed gaat hebben op de prijzen van basisgoederen in de winkels. Maar, daar denken velen in de samenleving toch anders over. De burger ziet iedere dag in de supermarkt, bij ‘snesi’ in de straat, en voelen het in de portemonnee, dat prijzen van producten gewoon blijven stijgen en dat de opmerking van minister Walden dus geen hout snijdt.
Men vraagt zich af of deze minister enig besef heeft van wat de doorsnee burger iedere dag in de winkels ziet aan gestegen prijzen van producten, ook van de zogenoemde basisgoederen. Het zou goed zijn wanneer minister Walden eens in gesprek gaat met burgers in de diverse volksbuurten, daar waar de zwaarst getroffen mensen wonen, de minderdraagkrachtigen, en met die bewoners de lokale supermarkt bezoekt om wat producten in het mandje te doen en af te rekenen bij de kassa…
