Op papier is de Cultuurtuin geen beschermd gebied. Het is domeingrond en dat kan er bij Sean Dilrosun (natuurliefhebber, vogelkenner, zelfstandig ondernemend touroperator en gids, maar ook eens 1 van de betere natuurgidsen van de Mets) niet zo goed in. “Volgens mij is nu meer dan ooit het moment daar dat de achtergrond, de papierzaken, in orde gemaakt worden. Misschien moet daartoe eerst de gronduitgifte teruggedraaid worden, misschien moeten de mensen die er grond gehad hebben gecompenseerd worden ook, maar ikzelf zou pas echt tevreden zijn als de Cultuurtuin op papier de status van natuurpark, natuurreservaat of een dergelijke status krijgt. Dan worden ook komende generaties niet zomaar met deze zaken geconfronteerd. Als er door wie dan ook beslissingen genomen worden die tegen de bescherming van de natuur indruisen in Suriname, plekken zoals ook de Cultuurtuin, dan moet daar meteen bij worden ingegrepen, want dit kan zo gewoon niet.”
Sean Dilrosun zou graag vanuit zijn eigen expertise willen bijdragen dat veel meer mensen zouden weten wat de waarde is van zo een stuk natuur in het algemeen, en de Cultuurtuin in het bijzonder. “Men zegt wel dat er bomen en dieren zijn die er nergens anders zijn, maar er zijn bitter weinig mensen die deze bomen ook kunnen identificeren en weten waarom hun aanwezigheid hier zo bijzonder is. Pas als je over dat alles een beetje weet, kun je het op de juiste waarde inschatten, en nu hebben we meer dan ooit de gelegenheid om de mensen daarvan bewust te maken. Welke bomen en dieren zijn er, dat het niet alleen in onze harten een belangrijke plek inneemt, maar ook op papier. Het is jammer dat dit tot op heden niet duidelijk genoeg gebeurd is, anders waren we nu niet op dit punt beland dat mensen zelfs maar eraan denken hier 1 boom te verwijderen. Het is wel leuk om te zeggen dat we er een mooi stuk bos hebben, maar er schuilt veel meer achter.”
Sean was er onder andere met de heel speciale kenner Frits van Troon, een Surinamer die ongelooflijk veel weet van onze bossen, maar die ook alles weet van de bomen en planten in de cultuurtuin. Zo zijn er Teak-bomen die eens naar Suriname gehaald zijn en nergens anders voorkomen in ons land.
Hij vindt ook dat door opeenvolgende regeringen veel te weinig aandacht besteed is geworden aan het milieu en vindt het ook jammer dat dit nauwelijks tot uiting komt in het nieuwe regeerakkoord. “Kijk maar naar de schade die goudzoekers aanrichten, zelfs binnen bestaande natuurparken, wat aan houtkap gedaan wordt dat eigenlijk ontoelaatbaar is, en hoe weinig hiertegen ondernomen wordt. Je bewustzijn van bestaande flora en fauna weerspiegelt toch ook je mate van beschaving, en als we bijvoorbeeld denken aan de toerisme sector, dan is het toch van groot belang dat we niet alleen de wetgeving op het stuk van milieu en natuur aanscherpen, maar er ook op toezien dat het nageleefd wordt. Als er al iets aan gedaan wordt, dan is dat maar tijdelijk, een storm in een glas water, en daarna is het weer business as usual. Ik zou dus heel graag willen dat er veel concreter beleid komt op het gebied van milieu. En de Cultuurtuin is dus bij uitstek een soort eiland van bos binnen Paramaribo, met een relatief hoge concentratie aan flora en fauna, vogels, luiaards, apen en lekker dicht bij huis voor de bevolking in Suriname. Daar moet je echt gewoon helemaal van afblijven!”
