Vertrouwen in eigen kunnen begon bij Miguel Imamkhan nadat hij van zijn vader een zangvogel (Picolet) kreeg. De kooi bleek echter niet goed. Bij een vogelkooiverkoper schrok Miguel van de prijzen en had net genoeg geld voor maar 1 kooi. Nauwelijks uit de winkel brak een stuk hout van die kooi. Eenmaal thuis, kwam Miguel op het idee om zelf een kooi te maken. Nooit eerder maakte hij een kooi, maar beschikte wel over een cirkelzaag en boormachine. “Die kooi die ik had gekocht was op een dikte van 5 mm gemaakt en ik wilde het direct ook professioneel aanpakken. Voor de helft lukte het aardig, maar die andere 50 procent verpestte ik helemaal” verklapt Miguel.
Opnieuw beginnen
De vogelliefhebber besloot de kooi af te breken en opnieuw te beginnen. Nu nam hij zich voor om als een beginner te starten en zaagde het hout op 8 mm. Miguel maakte direct 3 kooien, en had de smaak te pakken. Hij ging op zoek naar hout bij houtzagerijen. “In het begin wist ik niet welke houtsoorten geschikt waren, dus ik kocht hout waarmee ze huizen bouwen, zoals 2 bij 4. Via ervaren personen leerde hij de houtsoorten kennen. “De eerste hardhoutsoort waarmee ik werkte was Ingi Pipa, daarna Purperhart en Bruinhart.” Na de eerste kooien voor zichzelf te hebben gemaakt, kwam de interesse van anderen voor zijn kooien. “Ik ben mij er toen beter in gaan verdiepen en veranderde mijn cirkelzaag in een tafelzaag.” Ook zijn boormachine veranderde hij in een kolomboor.
De groei
De techniek komt niet uit de lucht vallen, Miguel blijkt een student van het Natin te zijn en zit in het 4de leerjaar. “En ik ben sterk in hout”, verklapt de kooimaker. Terwijl velen het maken van kooien van iemand hebben geleerd, heeft Miguel in een ‘out of the box’ moment iets duurzaams voor zichzelf gecreëerd.
“Het werd mijn hobby en houdt mij bezig, bovendien ontwikkel ik steeds nieuwe ideeën”. Het talent bleef niet lang onopgemerkt. Al na enkele berichten en foto’s op Facebook ontstond de interesse in zijn kooien. “Ik maakte steeds mooiere exemplaren en meer personen raakten geïnteresseerd” vertelt hij enthousiast.
Maken makkelijker dan repareren
Reparaties doet Miguel niet, want dat kost teveel tijd, vertelt hij. “Het maken
is veel makkelijker dan het repareren”. Bij het repareren moet alles uit elkaar
gehaald worden, terwijl bij het maken alles nieuw is, vertelt de Natin-student.
Hij maakt standaard- en bolvormige kooien. De standaardkooien duren iets langer,
vooral het boren vraagt om geduld. Vanwege zijn studie duurt het een week om
minimaal drie kooien af te ronden. Op dit moment maakt Miguel kooien voor de Rowti
met de afmetingen 27.5 x 15.5 x 42 cm (hoogte). Ook kooien voor de Picolet
maakt hij, maar voorlopig behoren Twa Twa kooien nog niet tot zijn repertoire.
Tot slot geeft de Natin-student aan jongeren als advies mee dat ze zich verder
kunnen ontwikkelen door zich bezig te houden met zaken waarin ze goed zijn. “En
dan hoef je waarschijnlijk niet voor een baas te werken”, merkt Miguel tot slot
op.
RB
