Na weken van gesprekken en speculaties over wie precies de kandidaten zullen zijn voor de functie van DNA-voorzitter en vicevoorzitter, is vandaag eindelijk het moment hiervoor aangebroken. De nieuwe coalitie, gevormd door de VHP, NPS, Abop en PL, heeft Ronnie Brunswijk voorgedragen voor het voorzitterschap, terwijl Dew Sharman de kandidaat is voor het vicevoorzitterschap. Met 8 DNA-zetels en de posten van parlementsvoorzitter en vicepresident, krijgt de Abop een heel dominante rol toebedeeld in de aankomende regering. Dat is nu al te zien met de manier waarop de Abop-voorzitter tegen schriftelijke afspraken in, nieuwe eisen aan zijn partners heeft gesteld en zo grote spanning binnen de nieuwe coalitie heeft gecreëerd. Echter, wat afspraken tussen partners onderling betreft, heeft de geel-zwarte partij zich niet altijd kunnen houden aan vooraf gemaakte afspraken. Dat is terug te zien in 2010 en 2015.
2010: Verraad Marinus Bee en Walter Bonjaski
Bij de verkiezing tot voorzitter van De Nationale Assemblee in 2010 hebben 2 leden van de A-Combinatie, vermoedelijk Marinus Bee en Walter Bonjaski van de Abop, verraad gepleegd. Dat heeft oud-parlementariër Guno Castelen van de SPA, die toen deel uitmaakte van de verkiezingscommissie, achteraf kunnen aantonen middels gewaarmerkte stembriefjes. Geheel tegen de afspraken in stemden deze leden niet voor Paul Somohardjo, maar voor Jennifer Geerlings-Simons, die daardoor tot DNA-voorzitter werd verkozen. Het Nieuw Front, A-Combinatie en PL zouden samen 27 stemmen moeten hebben, met aftrek van de 2 stemmen van de toenmalige leden van de A-Combinatie, en met aftrek van 1 stem van Venetiaan, die toen nog president was. Er werd echter wel gestemd op Ruth Wijdenbosch van de NPS, die daardoor DNA-ondervoorzitter werd. Kort hierna stapte de A-Combinatie, onder leiding van Brunswijk, in een coalitiesamenwerking met de Megacombinatie en werd de regering Bouterse 1 eindelijk een feit. Namens de Abop werd toen Robert Ameerali voorgedragen als vicepresident.
2015: Belfort stemde niet op Mathoera
Het verraad van de Abop kreeg weer vorm na de verkiezingen van 2015. Hier bracht Edward Belfort contra de partijdiscipline zijn stem op Jennifer Geerlings-Simons uit en niet op Krishna Mathoera. Beide vrouwen waren kandidaten voor het voorzitterschap van het parlement. Hij stemde wel op zijn partijgenoot Marinus Bee, die kandidaat was voor het vicevoorzitterschap van De Nationale Assemblee. Dit was ondanks het feit dat NDP-voorzitter Desi Bouterse publiekelijk al kenbaar had gemaakt dat hij geen tweede termijn zag zitten met de Abop in de coalitie. Toen Mathoera 18 stemmen kreeg in plaats van 19, werden de wenkbrauwen gefronst. Het was al heel gauw duidelijk dat iemand van Abop zich niet gehouden had aan de gemaakte afspraken binnen de oppositie toen Bee wel 19 stemmen kreeg. In augustus 2016 zei Belfort aan Dagblad Suriname dat hij spijt had van zijn stemgedrag op die dag en dat hij liever op Mathoera had gestemd. De Abop’er stelde dat hij vroeger dacht dat Geerlings-Simons een vrouw was die wist hoe het hoorde in de DNA. Los van de emoties dacht hij dus best wel dat zij beter was dan Mathoera.
2020: Verkiezing tegenkandidaat is wel mogelijk
Brunswijk heeft zowel voor als na de verkiezingen duizenden keren al herhaald dat hij geen samenwerking ziet zitten met de NDP, die nu op 16 zetels zit. Samen met de paarse partij, een eventuele Abop/NDP-regering op 24 DNA-zetels, is mogelijk. In de praktijk heeft Abop 9 zetels, omdat haar kandidaat is gekozen op de PL-lijst in Wanica. Met de 2 DNA-zetels van de BEP zouden deze 3 partijen met 27 DNA-zetels in staat kunnen zijn om tegenkandidaten voor DNA-voorzitter en vicevoorzitter te kiezen en de toekomstige president het leven zuur te maken. De VHP heeft landelijk 480 zetels behaald in De Nationale Assemblee, districtsraad en ressortraad. Hierdoor zal zij in ieder geval de presidents- en vicepresidentsverkiezingen kunnen winnen in de Verenigde Volksvergadering (VVV). Alles zal uiteindelijk moeten afhangen van de partijdiscipline onder leiding van voorzitter Brunswijk, die nu zowel het voorzitterschap van de DNA als de post van vicepresident ambieert. Brunswijk is in de periode 2010-2015 eerste vervanger in de DNA geweest van de vicevoorzitter.
