De nationale eenheid van ons land wordt gevormd door een mozaïek van verschillende culturen die de bevolkingsgroepen meenamen naar Suriname. Bij herdenkingen van dagen als “hoe wij hier ook samen kwamen” herdenken we vooral het moedige verzet van onze voorouders om te ontkomen aan wrede onderdrukking, overheersing en uitbuiting.
De VHP vindt het daarom belangrijk dat deze bijzondere dagen uniek momenten bieden om als nazaten van contractarbeiders en slaven, gezamenlijk terug te kijken naar een verleden waaruit we wijze lessen kunnen meenemen voor het heden. Op 5 juni staan we stil bij de bijdrage van de Hindostaanse migranten die 147 jaar geleden hiernaar toe werden gebracht.
Zij legden een lange weg af als contractarbeider op de suikerrietvelden naar moderne beroepen in alle geledingen van de maatschappij. Een markant moment hierbij zal binnenkort de verkiezing zijn van een president met Hindostaanse roots. Het tekent het emancipatieproces die Hindostanen in de afgelopen 147 jaar hebben doorgemaakt.
Twee bijzondere ontwikkelingen in dit emancipatie traject: In 1927 kregen alle in Suriname geboren Hindostanen het Nederlandse staatsburgerschap. Voorheen waren ze Britse onderdanen die vielen onder de bescherming van de Britse consul. Door het staatsburgerschap kreeg de Hindostaanse bevolkingsgroep ook zeggenschap op politiek gebied.
Een andere belangrijke ontwikkeling in de afgelopen 147 jaar was het algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen dat in 1948 is ingevoerd. Daardoor werd de massa van het Surinaamse volk betrokken in de politiek. De belangrijkste voorvechter hiervan was de oprichter van de VHP, wijlen Jagernath Lachmon, een toonaangevende leider en staatsman in een land met een enorme diversiteit.
Ook de VHP als politieke organisatie heeft een belangrijke bijdrage geleverd in het emancipatieproces van de Hindostanen. Aanvankelijk zette de partij zich in voor het behartigen van de belangen van de voormalige contractarbeiders die zeer gemarginaliseerd waren in de samenleving. De partij heeft zowel intern als wel extern vele beproevingen ondergaan, maar kon zich steeds weer aanpassen aan de tijdsgeest om niet alleen dienstbaar te zijn aan haar traditionele achterban, maar ook aan de Surinaamse samenleving.
De meest verregaande aanpassing was de transformatie van de VHP, onder leiding van voorzitter Chan Santokhi, tot een brede nationale partij. Het succes daarvan werd duidelijk bij de laatste verkiezingen waarbij de partij de meeste zetels in De Nationale Assemblee heeft behaald, hetgeen ongekend is in de historie van de VHP. De VHP anno 2020 bundelt Surinamers, ongeacht hun herkomst, afkomst, ras of geaardheid. Een belangrijk uitgangspunt van de VHP is altijd geweest “eenheid in verscheidenheid”.
Ja, op 5 juni, herdenken en vieren wij de Hindostaanse immigratie. We vieren echter meer dan dat. We vieren het voorrecht dat we in een land leven dat ruimte biedt aan eenieder om zijn eigen cultuur en godsdienst in vrijheid te beleven. Het voorrecht om Surinamer te zijn met een eigen identiteit. Laten wij ons er daadwerkelijk voor inspannen om over etnische scheidslijnen heen te stappen en een Suriname te maken dat daadwerkelijk eenheid in verscheidenheid toont.
De immigratieviering dit jaar komt met veel positieve hoop voor Suriname. De VHP reikt op deze dag de hand naar allen die willen samenwerken om het land weer op te bouwen. We zullen het samen moeten doen door het tonen van eenheid van bestuur en eenheid van beleid. “Zelf sterk, samen sterker”, is het motto van de VHP. De VHP maakt gebruik van de gelegenheid van de Herdenking van 147 jaar Hindostaanse Immigratie om alle Surinamers in Suriname en waar ook ter wereld, te feliciteren met deze bijzondere dag.
