De PSV zag het levenslicht op 25 augustus 1946, in een tijd toen de behoefte om uit het diep dal te komen bijzonder groot was. De priester Leonardes Josephus Weidmann had de roep van het Surinaamse volk begrepen en creëerde geen katholieke partij, maar een partij gebaseerd op de beginselen van de Christelijke sociale leer. Het symbool werd het gezin. Voor Weidman was het gezin het centrum van de samenleving. Maar vanwege het feit dat het stemrecht beperkt was tot een bepaalde klasse in de samenleving, n.l. diegenen die belasting betaalden of die een bepaalde ontwikkeling hadden genoten, was het de taak van de partij die onrechtvaardigheid ongedaan te maken. Het afdwingen van het algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen en de evenredige vertegenwoordiging voor het gehele land was dan ook prioriteit. Toen dit eerste punt in 1949 werd gerealiseerd, werden ook de eerste nationale verkiezingen gerealiseerd.
Het gelukte de partij om van 1955 tot februari 1980 vrijwel permanent in het parlement en de regering te zijn en de verworvenheden liegen er niet om. Steeds het gezinsbelang (het algemeen belang) voorop stellend, kwam de Algemene Kinderbijslagregeling, de Algemene Oudedagvoorziening, afschaffing van het schoolgeld, Algemene Ziektekostenverzekering, maar bijzonder belangrijk en beslist op de eerste plaats van verworvenheden was de onafhankelijkheid van ons land.
Van de PSV-vertegenwoordigers in parlement en regering werd niet anders verwacht dan zich in te zetten voor het algemeen belang en om gekwalificeerd te worden door deelname aan verkiezingen was een belangrijk vereiste: “van onbesproken gedrag zijn”.
Het kon dan ook niet anders dat de initiatiefnemer van het enquêterecht in 1959, uit de PSV-fractie kwam. Jammer dat de wet, die kamerbreed werd aangenomen om tot nog toe, misschien begrijpelijke redenen, niet is opgenomen in het reglement van orde van De Nationale Assemblee. Als voorloper op de Wet op de Corruptie, zou die wet van onschatbare waarde kunnen zijn.
De PSV kan daarom op deze voor haar bijzondere dag de achterban niet aanmoedigen tot feestvieren, maar om in bezinning te gaan, zodoende haar bezorgdheid met betrekking tot een ontbrekend gezinsbeleid kenbaar te maken.
Namens PSV bestuur
