Over een vervolgtraject zal het ministerie van LVV een beslissing nemen. “Momenteel is er nog geen voortzetting van beleid. De resultaten van beleid worden vaak niet meegenomen, of men doet iets nieuws, of zaken overlappen elkaar. Dit kost het land veel geld”, licht Ramnandanlal toe. De betrokkenen die tijdens dit project zijn geïnterviewd, hebben aangegeven dat de oorzaken van de problemen in de voedselproductie en voedselzekerheid bekend zijn. Wat naar voren is gekomen, is het gebrek van een lang termijnbeleid. “Een plan waar we over 30 jaar willen zijn, ontbreekt.” Volgens het voorstel dat is gedaan, is er een nationaal mechanisme nodig, dat vanuit een orgaan erop toeziet dat er een plan wordt neergezet met gebruik van moderne technieken en middelen en informatie wordt uitgewisseld. Het onderzoek heeft uitgewezen dat er reeds veel rapporten bestaan, maar dat er met deze bevindingen weinig wordt gedaan.” Het nationaal mechanisme moet de betrokkenheid van personen verder stimuleren. Wat er volgens Ramnandanlal nodig is, is dat er een plan komt waarbij een weg wordt bewandeld, zodat onze voedselzekerheid wordt gegarandeerd. Het mechanisme moet bemenst worden om zaken vervolgens uit te kunnen voeren. Het ministerie van LVV zal de verdere invulling en financiering moeten bepalen. Het voorstel vanuit het project is om de bemensing los te koppelen van de politiek en dit zoveel mogelijk te bemensen met deskundigen uit de sector. Ramnandanlal zegt dat politiek draagvlak wel belangrijk is. De politiek zal ook bepalen of men akkoord is met de conclusies die zijn opgenomen in het rapport. “Wij zijn voorstander van de voedingszekerheid voor het volk veilig te stellen aan de hand van nationale deskundigheid”, vertelt Ramnandanlal. De consultant zegt dat met dit project de bewustwording op gang gebracht moet worden. “Als we dat niet doen, dan zullen steeds nieuwe studies gedaan worden, die elkaar overlappen. Dit gaat gepaard met het verlies van veel geld en deskundigen die op termijn gefrustreerd raken. We zijn situaties tegengekomen, waarbij gereedschappen zijn aangetrokken, maar die vervolgens niet worden gebruikt.” Ramnandanlal wijst erop dat een bewust gevoerd beleid nodig is. De consultant wijst ook op de gevaren van ‘climate change’ en het gebruik van ‘pesticiden’. Zaken waar we momenteel nog niet goed genoeg op zijn ingespeeld. Het project kent 4 pijlers, de beschikbaarheid oftewel de productie, de toegankelijkheid, het gebruik van voedsel, hier wordt gekeken naar de voedselsamenstelling en de ongezonde factoren, zoals pesticiden, en als laatste de duurzaamheid van de voedselproductie en de voedselzekerheid.
Voedselcertificering
Tijdens dit onderzoek is naar voren gekomen dat we momenteel de voedselcertificering missen voor voedsel dat nationaal gebruikt wordt.
Momenteel zit 30 procent van de bevolking met overvoeding en lijdt aan obesitas. Dit heeft consequenties voor de kosten in de gezondheidszorg. Dit zal bekeken moeten worden in het lange termijnplan. Als we onze voedselproductie een cijfer zouden moeten geven, geeft Ramnandanlal aan dat als je kijkt naar bijvoorbeeld hoe de boeren het momenteel doen, bijna zonder steun, dat ze het vrij goed doen. Als je echter kijkt naar de duurzaamheid van het beleid, dan gaat er daar heel veel geld in verloren. Ook het feit dat er vaak sprake is van desinteresse bij de beleidsmakers brengt Ramnandanlal tot de conclusie dat we als land voor dat deel een onvoldoende verdienen. “We kunnen nog een heleboel verbeteren, we zijn ons niet bewust wat we kunnen doen met de toepassing van moderne gereedschappen”, aldus Ramnandanlal.
RB
