Met mijn status van concessiehouder vanaf het jaar 1989 van een gebied langs de Afobakkaweg, en op die locatie o.a. fungerend als trainer van veldgeologen, ben ik vaker in de pers geweest over wantoestanden langs die weg. Het begon in de jaren negentig van de vorige eeuw over het beperkte onderhoud van de destijds nog niet geasfalteerde laterietweg. Na de asfaltering ging het over de hoge en meer dan gevaarlijke snelheden, en daardoor auto-ongevallen, die vooral jonge automobilisten, maar ook oudere vrachtrijders van trucks met bomen en bouwmaterialen aanhielden op deze weg. De laatste tijd ging het echter vooral over de onregelmatigheden bij het verlenen, verkrijgen of verliezen van rechten op gronden langs deze weg, en recentelijk ook de door de vele houtopslagplaatsen en grootschalige grondboeverij op gang gekomen drugs activiteiten van beheerders van een aantal gronden langs de weg. Na de vrij recente herasfaltering van de weg door het Chinese bedrijf Dalian en het aanpassen van het rijvlak met drempels, rumble strips en kunstmatig ingebouwde bochten op lange rechte stukken, werd het aantal verkeersslachtoffers minder. De houtkap, houttransport- en houtopslag activiteiten zorgden wel weer voor verslechtering van het wegdek. De uitbreiding van drugs activiteiten vanuit geïsoleerde locaties in het binnenland zorgde ook voor extra activiteiten, waarbij er mede via moderne technische apparatuur bomen uitgehold en partieel hervuld konden worden met meerdere soorten drugs. De houders van de drugs transitoterreinen hadden dat recht meestal verkregen via het ministerie van RGB, en niet van dat van Natuurlijke Hulpbronnen. Op papier zouden de aanvragers aan landbouw doen, waardoor er bij de indiening van hun aanvraag bij RGB geen moeilijke vragen beantwoord hoefden te worden, vergeleken met een aanvraag voor b.v. een recht tot grondverzet en mijnbouw bij NH. De RGB-landbouw bleef echter vaker beperkt tot marihuanaplantjes. Daarbij werden er ook terreinen die eerder voor 100% werden beheerd door diensten van de Staat, zoals het onderhoudsterrein bij km 51 van wegen, bruggen en kreken van het Ministerie van Openbare Werken, nabij Kraka, door RGB weggegeven aan bevriende grondspeculanten. Redenen tot het rekening houden met grote corruptie. Met de recente verleningen en overdrachten van percelen van intussen “ex”- minister Roline Samsoedien aan familieleden en aan zichzelf, bleek dat dit reeds eerder en ook in deze tijd vaker voorkwam en voorkomt op dit ministerie. Een deel van mijn zandconcessie uit 1989 is nu dus door uitgiften via RGB, zonder het betrekken van het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen daarbij, uitgegeven voor landbouw, en dat deel is nu voor houtopslag in handen van Maleisische en Chinese houthandelaren, verkregen via twee dubieuze ondernemers, met goede relaties op RGB. Een van hen is recentelijk in België om het leven gekomen of om het leven gebracht. De andere werd in 2018 ontvoerd en onder curieuze omstandigheden weer vrijgelaten, waarbij juist het slachtoffer bij de rechter een pleidooi hield voor de vrijlating van zijn ontvoerders, voor velen een bekend voorbeeld van omkoping. Toen op 30 april 2019 een vliegtuig neerstortte aan de westzijde van de Afobakkaweg, zonder dat het vliegtuig was opgemerkt door het vliegveld Zanderij, waren er redenen om onregelmatigheden te vermoeden. Het pas na de landing in brand gevlogen of in brand gestoken vliegtuig, met het fysiek redelijk intact zijnde lijk van een Braziliaan, geeft redenen tot verdenking van drugs gerelateerde misdaden. Ook de politie heeft via een verklaring die mogelijkheid en verdenking kenbaar gemaakt. De verlenging van mijn concessierecht aan de Afobakkaweg nabij dit gebied wordt vertraagd door het in de periode van een Palu minister uitgeven van een zone van slechts 200 meter breed, maar wel bijna 1600 meter lang aan een met die partij sympathiserende ondernemer, precies in de richting van de uitvliegroute van het vliegveld Zanderij. Minder dan 10% van dit opvallend langgerekte gebied viel binnen mijn concessie, maar door o.a. correctie van deze smalle strook tijd heeft papierwerk gekost , waardoor men problemen had met de verlenging, ondanks een schriftelijk positief advies van de Geologisch Mijnbouwkundige Dienst. Ook bij deze opvallende lange strook waren er redenen om de zaak nader te bekijken, niet naar de Palu toe, maar naar de ondernemer toe . Het in 2016 door mij vinden van een grote professionele schijnwerper in mijn concessie, met daarnaast een grote dicht gespijkerde kist van onbekende inhoud, de ochtend nadat ik toevallig passerend een zeer laag vliegend vliegtuig over de concessie waarnam ,was destijds voor mij een dringende reden tot onmiddellijk vertrek. De eigenaren van de schijnwerper en de kist zouden nog in de buurt kunnen zijn en mij het zwijgen willen opleggen zonder aanwezigheid van getuigen. De Maleisische en Chinese ondernemers die door de corruptie van de in België om het leven gekomen ondernemer, het beheer mogen voeren over het oude OW- onderhoudsterrein en een deel van mijn terrein, proberen nu via Surinaams/Chinese en Surinaams/Javaanse contacten in Suriname nog meer delen van mijn daarnaast gelegen veldtrainingsterrein van universiteitsstudenten via corruptieve handelingen te verkrijgen. Dit terrein werd belangrijker, in verband met de veiligheid, toen in 2016 een aantal vrouwelijke studenten verder aan de weg in Brokopondo waren beroofd van hun sieraden. Ik sprak in dit verband na de beruchte schijnwerpervlucht met Chinese en Maleisische ondernemers op aanbeveling van een aan mij bekende Javaanse Surinamer. De ondernemers gaven aan elk middel te zullen inzetten om meer gronden, dus ook dit trainingsgebied te verkrijgen. Op het Ministerie van Natuurlijke hulpbronnen wordt er vooralsnog niet meegewerkt met deze kaalkap- en potentiele drugsspecialisten, mede omdat meerdere stafleden van dit ministerie aldaar hun eerste geologische veld oriëntatie hebben gehad, en daardoor de educatieve en wetenschappelijke waarde van de natuurlijke en door de natuur gevormde objecten en geologische structuren binnen het terrein kennen. Daarom: Delen van de Afobakkaweg zijn helaas gedegradeerd tot een drugscorridor en drugsopslagplaats en toeleveringsgebied van drugs aan de Nieuwe Haven en aan het vliegveld Zanderij.
Een verzoek aan de Drugsbestrijdingsdiensten: Blijft u alert voor drugs exportacties en voor omkoping.
Een verzoek aan het Ministerie van NH: Geef geen ruimte tot formele uitbreiding van strategisch gelegen drugsdroppingslocaties van drugs via het trainingsterrein van wetenschappers, en het daarnaast gelegen “strategisch georiënteerd lange terrein” van 200 x 1600 meter van een “onbekende ondernemer” Laten we ook hopen dat meerdere delen van het nationale grondbeleid eens teruggebracht zullen worden naar het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, met daarbij RGB als een adviserende instantie bij gronduitgifte. Laten we als Surinamers bij het nationale grondbeleid uitgaan van: ‘De grond van moeder aarde discrimineert voor haar benutting niet naar geslacht, en ook niet naar ras, niet binnen NH en ook niet binnen RGB ’.
Drs. Eddy Monsels
