Op de televisiejournaals dagelijks beelden uit de Verenigde Staten van enorme sneeuwschuivers die wegen weer begaanbaar proberen te maken, van metershoge sneeuwhopen in de straten van Chicago en New York, van de opvang van daklozen die het in de bittere kou anders niet zouden overleven. Gesproken wordt van temperaturen tot wel 45 graden Celsius onder nul. Na tien minuten in die kou treden al bevriezingsverschijnselen op. De koudegolf houdt nu al langer dan een week aan en het einde lijkt nog niet in zicht.
Natuurlijk kunnen melige statements als ‘dat heeft zeker te maken met de opwarming van de aarde’ dan niet uitblijven. Maar de klimaatalarmisten kunnen die grappen niet waarderen en maken zich er boos over. Want er is een groot verschil, zeggen zij, tussen klimaat en weer. En ja, daarmee trappen zij een wijd openstaande deur open. Het ‘klimaat’ van een aanzienlijk deel van de aarde gedurende een langere periode en het weer gedurende een relatief korte periode op een relatief kleine plek zijn vanzelfsprekend twee totaal verschillende zaken. Een kind weet het. Maar de klimaatmensen zijn er zèlf altijd als de kippen bij om een opvallend warme periode, een stevige wervelwind of een paar hevige regenbuien waar dan ook ter wereld te duiden als een gevolg van hun rotsvaste geloof in ‘man-made climate change.’
Anton van den Broek
