De rijstboeren zijn fel gekant tegen de rij- en voertuigenbelasting. Volgens deze regelgeving moet ook belasting betaald worden voor de tractoren indien deze gebruikmaken van de openbare weg. ‘Ze moeten deze vorm van belasting helemaal afschaffen’, zegt de voorzitter van de Surinaamse Padieboerenassociatie, Harrynannan Oemraw, ietwat geïrriteerd aan Dagblad Suriname.
Tractor en pick-ups moeten op de weg
De rijstboeren moeten met hun tractoren en pick-ups op de openbare weg. Het komt vaak genoeg voor dat de rijstboer niet op een areaal, maar op verschillende arealen, die ver verwijderd zijn van elkaar, aan rijstbouw doet. De afgelopen periode hebben de rijstboeren aangesloten bij de SPBA hun misnoegen kenbaar gemaakt dat zij beslist niet van plan zijn om deze vorm van belasting te betalen. Zij stellen voor dat zij de overige percelen desnoods braak laten liggen. ‘Als het zover is, dan gaan we alleen op de percelen waar we woonachtig zijn, rijst planten.’
‘De overheid heeft geen oren voor ons’
Oemraw ziet ook niet in op grond waarvan zij braaf hun belastingverplichtingen moeten voldoen. ‘De overheid heeft geen oren voor ons.’ Het letterlijke gesmeek van de rijstboeren, waarbij ze de overheid het verzoek hadden gedaan om te bemiddelen voor een goede padieprijs, is een fiasco geworden. De rijstboeren zijn letterlijk genegeerd en aan hun lot overgelaten. Al ettelijke jaren vragen zij naar goedkope diesel voor de rijstbouw. Ook dit is aan dovemansoren gericht.
Water pompen uit eigen zak
De rijstboeren van Wageningen, de Middenstandspolder en omgeving hebben ettelijke malen kenbaar gemaakt geen water te hebben voor de inzaai. De 65 tot 70 jaren oude pompen zijn meer defect dan operationeel. Suriname heeft splinternieuwe pompen als donatie van India gekregen. Deze liggen al meer dan 6 maanden in weer en wind te Wageningen. Oemraw heeft van de LVV-minister begrepen dat zij niet over de nodige financiën beschikken om deze nieuwe pompen te installeren. De rijstboeren rest dan geen keus dan water tegen betaling te laten pompen uit de rivier. Een uur pompen kost SRD 90. Oemraw die zelf bijkans 9 hectare padie heeft ingezaaid, heeft in totaal 30 uren lang water laten pompen uit de rivier. Hiervoor moest hij een bedrag van SRD 24.300 neertellen uit eigen zak. ‘En straks wanneer ik die padie ga oogsten, ga ik deze onkosten niet kunnen terugverdienen. Padie wordt al beneden de kostprijs opgekocht. En wanneer we de overheid gaan vragen om te bemiddelen voor ons, gaan ze geen oren voor ons hebben. Dan waarom moeten wij die rij- en voertuigenbelasting gaan betalen. We gaan niks betalen.’
Asha Gajadien-Bhagwat
