De 69-jarige veehandelaar A.K woonachtig te Dijkveld is gistermorgen omstreeks 10 uur overvallen. Tegen dat tijdstip bevond hij zich op de hoek van de Sir Winston Churchillweg en de Milostraat. Op deze locatie staat een groentestand gevestigd. Dagelijks stopt A.K hier om de krant te kopen, zo ook gistermorgen. Tegenover Dagblad Suriname vertelt A.K zijn verhaal.
Op die bewuste dag, gisteren zou hij zijn arbeiders voor geleverde diensten uitbetalen. Dus ging hij naar de Surinaamsche Bank aan de Henk Arronstraat om geld te lichten. Hij nam een bedrag van SRD 118.700. Tijdens het uitrijden vanuit het parkeerterrein van de bank vond hij het al vreemd dat de wagen een vreemde geluid maakte. A.K. wilde het fijne hiervan weten en parkeerde zijn wagen voor het Hof van Justitie. Toen ontdekte hij een schroef die vastzat in een van de banden aan de voorzijde. De handelaar besloot om te rijden naar Dijkveld waar hij bij een bandenzaak stopte. ‘Bij de bandenzaak was het druk. En bij het Hof van Justitie waren er ook bewakers’, aldus de benadeelde die vermoedt dat hij vanuit de bank werd achtervolgd.
Vanuit de bandenzaak reed hij naar de groentezaak op de hoek van de Sir Winston Churchillweg en de Milostraat waar hij dagelijks de krant koopt. Het geldsbedrag van SRD 118.700 had hij in een tas aan de voorzijde in het voertuig onder zijn benen gezet. Bij de groentezaak stapte hij uit zijn wagen en liet zijn deur op een kier open. De tas liet hij daar achter. A.K bevond zich op nauwelijke een halve meter afstand van de deur, toen hij de groenteman hoorde roepen: ‘A man gwe nanga yu tas’. A.K zegt dat dit alles binnen een fractie van een seconde is gebeurd. Hij herkende wel een slanke man van Creeolse afkomst met een smal gezicht en met een geschatte lengte van 1.60. Hij had een muts op. Alleen zijn ogen waren zichtbaar. Frappant genoeg maakte de rover de portier voorin aan de zijde van de bijrijder open om de tas weg te grissen. ‘Ik kon niets zien wat er gebeurde’, aldus de benadeelde. De rover stapte vervolgens in, in een donkergrijze Honda Fit en samen met de bestuurder reed hij weg richting Paramaribo. ‘De auto stond al klaar’, vertelt A.K. Het kentekenplaat was niet herkenbaar. Deze was bedekt met een micaplaat. De benadeelde deed aangifte bij de politie van Livorno.
De 69-jarige is er beslist niet over te spreken dat hij op deze wijze slachtoffer is geworden van een roof. ‘We werken zo hard en wanneer we niet oppassen moeten we het met ons leven bekopen.’ Gistermiddag moest hij veehouders uitbetalen voor geleverde diensten. Ook al is zijn geld gestolen, hij moet die personen toch uitbetalen voor hun geleverde diensten. ‘Ja, dan ga ik maar ergens geld moeten lenen en schulden maken.’ Voor deze burger voelt het heel raar aan om enkele dagen terug te moeten aanhoren van de minister van Justitie en Politie dat de criminaliteit is gedaald. ‘Middels statistieken wordt aangetoond dat er minder berovingen plaatsvinden. Maar de harde realiteit wijst iets anders uit.
Volgens de harde realiteit voelen wij burgers ons niet meer veilig thuis, ook niet op straat of ergens waar we moeten stoppen om iets te kopen.’ A.K die voor de eerste maal in aanraking is gekomen met een roofoverval en of diefstal prijst zich gelukkig dat de rovers hem niets aangedaan hebben. ‘Was ik doorgereden naar huis dan zouden ze mij tot bij mijn woning achtervolgen en mij misschien iets kunnen aandoen.’ A.K drukt ook andere burgers op het hart dat indien zij plotseling geconfronteerd worden met een schroef in hun autobanden, zij extra waakzaam en alert moeten zijn.
Asha Gajadien-Bhagwat
