De monetaire financiering is niet zolang terug een onderwerp van discussie geweest, waarbij academici breedvoerig zijn ingegaan op het economisch klimaat in Suriname. Deze complexe materie wordt door Soedeshchand Jairam, landbouwkundige/macro-econoom tevens leider van PV 2020, op een eenvoudige manier toegelicht om uit de crisis te geraken. Hij stelt tegenover Dagblad Suriname dat de monetaire financiering geen enkel kwaad doet, indien het aangewend wordt voor stimulering van de productiesector. “Geen enkel economisch herstelplan heeft kans van slagen zonder stimulering vanuit de productiezijde. Bij elk herstelplan zijn 2 aspecten van belang: vraagzijde (koopkracht) en aanbodzijde (productie). Wat er in Suriname gebeurt, is dat de regering zich steeds focust op de vraagzijde, waarbij de maatregelen op monetair, fiscaal en budgettair vlak tot verzwakking van de koopkracht leiden”, licht Jairam toe.
Het is de bedoeling dat de overheidsmaatregelen ruimte creëren voor de ontwikkeling van de productiesector. Echter werken alle geïmplementeerde maatregelen (zoals meer belastingafdracht, stijging government take, sterke toename wisselkoersen en torenhoge kredieten) averechts. Volgens de macro-econoom betekent het investeren in de productiesector een toename van de export en afname van de import. “Dus de werkloosheid zal afnemen en daarmee zal ook de koopkracht zich herstellen. Wanneer men meer gaat produceren/exporteren, gaan de wisselkoersen en inflatie niet meer toenemen, met als gevolg stabiele prijzen in de winkels.” Echter merkt Jairam op dat de productiesector verwaarloosd is gebleven.
Deze verwaarlozing ligt in het feit dat de autoriteiten zich uitsluitend bezighouden met de minerale sector (delfstoffen). Daarom is het een grote noodzaak om een aanvang te maken met de diversificatie van de economie. Suriname is in een vicieuze cirkel terechtgekomen met als begin- en eindpunt lage inkomens. “Bij lage inkomens is er sprake van lage besparen welke tot lage investeringen leidt en uiteindelijk komen we weer bij de lage inkomens terecht.” Om deze vicieuze cirkel te doorbreken, is het noodzakelijk om de productiezijde serieus aan te pakken, beveelt Jairam wederom aan. “Af en toe horen we dat er buitenlandse financiële hulp is gekomen, maar toch zien we geen enkele verbetering. Zolang die productiezijde geen aandacht krijgt van de regering gaan de staatsinkomsten niet toenemen”, aldus Jairam.
KSR
