Een assembleelid is ontstemd en boos omdat het BID-team een koffer die hij op een buitenlandse reis zou meenemen, twee keer heeft gescand en bovendien nog de plastic wrapping heeft gesneden om in de koffer te gaan. Het assembleelid is afkomstig van de Abop. Het hoofd van het BID-team, een inspecteur, is bestuurslid van de politiebond. In het vorige kabinet was de minister van Justitie en Politie afkomstig uit de Abop. Heeft het een met het ander te maken? Het zou kunnen en dan zou het een kwalijke zaak zijn. Van de ex-minister van Abop is bekend dat hij op gespannen voet leefde met alle bonden van de diensten die onder Juspol vielen. De minister bewoog zich, ondanks hem een jurist is, naar de rand van het toelaatbare. Hij maakte het lastig voor de bonden om te functioneren door hun constitutionele rechten te veronachtzamen. Er werd vaker gesproken over de schending van vakbondsrechten door een minister die de grootste pleitbezorger had moeten zijn van de fundamentele mensenrechten. Vakbondsrechten zijn immers allang beschouwd als grondenrechten. De vraag rijst of de huidige bestuursleden anders zouden omgaan met bonden als ze in de plaats van de minister zaten. Het antwoord kan heel interessant blijken. Van de heren die de politiebond hebben overgenomen, komen vrij regelmatig onfrisse zaken naar buiten. Ook zij bewegen zich vaak naar de rand van het toelaatbare en het legale. We verwijzen bijvoorbeeld naar de wijze waarop ze stukken hebben willen verkrijgen die men niet aan hen wilde toestaan. We verwijzen ook naar de berichten die naar buiten kwamen over een examen dat door een bestuurslid is afgelegd. De huidige bestuursleden van de bond hebben tot nu toe niet laten blijken wat hun visie is met betrekking tot de politiedienst. Hoe zien zij de politiedienst functioneren? Hoe denken zij de grote problemen waarmee de politiedienst jarenlang mee te maken krijgt, opgelost te krijgen? Wat zijn volgens hen de grootste problemen van de dienst? Of zijn deze problemen en het functioneren irrelevant totdat de politiemannen het ideale salaris en de beste werkomstandigheden krijgen? Deze laatste opvatting wordt aangehangen door veel werkers in de publieke sector en ook bij de politie. Er is een vermoeden dat de behandeling van het Abop-DNA-lid te maken heeft met een oude ruzie die ontstaan kan zijn in de periode toen een Abop-minister de scepter zwaaide op het ministerie. De politiebondsbestuursleden moeten eens een statement maken over integriteit en corruptie binnen de politiedienst. De statement die gemaakt is door het hoofd van het BID-team is onvolledig en dat zou niet te maken kunnen hebben met een gebrekkige opleiding en ervaring. Het hoofd had moeten benadrukken dat de dienst niet discrimineert en niet pest. Daarna had het hoofd moeten aangeven dat het toevallig is dat de koffer van het DNA-lid verdacht bleek. De politie wordt vaak verweten dat ze bepaalde mensen pest en oude conflicten als vetes beschouwt. Ook is onze politiedienst bekend om het gebruiken en misbruiken van macht en wel voor de verkeerde dingen. Politiemannen worden gesignaleerd terwijl ze zich overgeven aan illegaal en onfatsoenlijk gedrag in het verkeer en ook daarbuiten. Het is dus best wel mogelijk dat de dienst het assembleelid heeft gepest. Aan de andere kant moet ook wel gesteld worden dat politici en (hoge) ambtenaren in Suriname vaak de regels willen overtreden. Zij gaan ervan uit dat de regels voor de normale burgers gelden en voor hen niet. Ook politiemannen hebben de neiging om de regels te omzeilen, ook DNA-leden zouden naar verluidt die neiging hebben. Het heeft allemaal te maken met cultuur en het begint van boven. Zowel de hoogste ambtsdragers als de lage ambtenaren moeten bereid zijn om zich aan de regels te houden. De indruk bestaat er in Suriname niet dat de hoge functionarissen zich aan de regels willen houden. Ze laten veel regelen. Ook op de luchthaven willen hoge functionarissen veel laten regelen. Er zijn gewichtsbeperkingen, mensen kunnen maar een beperkt aantal kilo’s mee nemen in het vliegtuig. Maar er zijn mensen die onbeperkt willen meenemen. Ze willen dat er voor hun door de vingers wordt gekeken. Ook wil men dat de bagage minder streng wordt bekeken. Dat is een zeer gevaarlijke zaak op een luchthaven. In zekere zin is, wat gebeurd is, een positieve ontwikkeling in die zin dat een statement is gemaakt dat men bij het naleven van de veiligheidsregels, geen onderscheid maakt. We hopen dus dat het hier niet gaat om rancune naar het assembleelid toe maar dat op de luchthaven geen grappen worden gemaakt. Deze plek is onderworpen aan internationale veiligheidsregels. Het vertrouwen in onze luchthaven moeten wij blijven behouden en verder uitbreiden. Alle personen die op de luchthaven mensen ‘boren’ en smokkelen moeten flink aangepakt worden. Corruptie op de luchthaven schaadt de totale natie. Deze keer zullen we het nog niet hebben over de douane, maar we komen daarop een andere keer terug.
