Op donderdag hebben 535 genaturaliseerden hun certificaat van Surinamerschap in ontvangst genomen in de Congreshal. Dit meldt Natasha Arupa – Wong-Swie-San, waarnemend directeur van het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB), aan Dagblad Suriname. Het betreft niet alleen personen uit Guyana en China, die hun geboorteland vaarwel hebben gezegd, maar ook personen uit onder andere Haïti, India, Nigeria, Columbia, Brazilië, Jamaica en Trinidad. “Deze groep is dus heel divers. De 535 genaturaliseerden hebben de Surinaamse nationaliteit verkregen volgens de Wet op Nationaliteit en Ingezetenschap middels behandeling in De Nationale Assemblee (DNA)”, gaf de waarnemend directeur te kennen. De genaturaliseerden beschikken thans over documenten, zoals het certificaat, het staatsblad dat daarbij hoort, identiteitskaart en het eerste registratiebewijs. Hiermee kunnen zij een Surinaams paspoort aanvragen.
Vanaf 2013 worden de genaturaliseerden op een ceremoniële wijze verwelkomd als officiële burger van Suriname. Voorheen ging dit onopgemerkt voorbij. De procedure voor de naturalisatieaanvraag had overigens geen eenvoudig verloop. “Een heleboel van deze mensen hebben heel lang gewacht op hun Surinaamse nationaliteit. Al langer dan 10 jaren hebben ze hun naturalisatieverzoek ingediend, maar vanwege allerlei omstandigheden was het blijven liggen.” De economische malaise in Suriname heeft de belangstelling voor het Surinamerschap onder deze 535 genaturaliseerden niet verdreven. Elk naturalisatieverzoek kan namelijk gaandeweg geannuleerd worden. Volgens Arupa – Wong-Swie-San speelt de welvaart van een land niet de voornaamste rol bij het verlaten van het geboorteland. “Het betreft mensen die al jaren in Suriname wonen en werken die het Surinamerschap hebben verkregen. De familie, sfeer en het klimaat zijn beweegredenen om zo een stap te nemen.” De aanwezigheid van een hechte band met Suriname vormt dus de aanleiding voor de overstap.
De naturalisatie is essentieel om de status van een vreemdeling in Suriname weg te werken. “Iedereen die niet in het bezit is van de Surinaamse nationaliteit is een vreemdeling. Je paspoort heeft daarmee niets te maken, het indiceert slechts een nationaliteit. Maar de vaststelling van je nationaliteit geschiedt bij de Wet op Nationaliteit en Ingezetenschap van Suriname.” Het geheel traject voor het verkrijgen van de Surinaamse nationaliteit verloopt echter niet alleen via CBB. Het is voor een groot deel een aangelegenheid van de afdeling Vreemdelingenzaken op het ministerie van Justitie en Politie (Juspol). “CBB komt in feite pas aan het einde van de rit in beeld. De vreemdelingen dienen hun verzoek in bij Vreemdelingenzaken, die het geheel proces tot naar DNA begeleidt. En wanneer de wet goedgekeurd is door DNA, komt CBB erbij kijken. Wij zorgen dan voor de afkondiging en de ceremoniële uitreiking van de certificaten.” Alhoewel de Surinaamse procedures niet altijd ordelijk en nauwkeurig verlopen, betekent het niet dat elke naturalisatieaanvraag groenlicht krijgt. “Het is niet zo dat de eerste en de beste vreemdeling die Suriname binnenkomt ook Surinamer wordt. Zo werkt dat niet. Er is een bepaalde procedure waarop Juspol let, zodat we niet zomaar vreemdelingen tot Surinamer maken”, aldus Arupa – Wong-Swie-San.
KSR
