De weigering van top NPS-kader Ronald Assen en Marie Levens om ministers te worden in het paarse kabinet, onder leiding van president Desi Bouterse, is het gesprek van de dag in de Surinaamse politieke wereld. Terecht heeft de NPS van deze gelegenheid gebruik gemaakt om de NDP weer in verlegenheid te brengen: voor de zoveelste maal is gebleken dat de NDP geen kader heeft om aan belangrijke politieke posten invulling te geven. En de NDP-topman brengt keer op keer zijn eigen achterban in de verlegenheid door mensen buiten de partij te zoeken voor topfuncties. De verwachte aanval vanuit de paarse hoek bleef niet uit. Alsof de NPS niet wil samenwerken om het land op te bouwen. ‘Ze handelen niet in ‘s landsbelang, maar in partijbelang.’ ‘Ze denken bekrompen.’ Dit waren enkele tegenargumenten richting de NPS, het kaderensemble die de NDP-toppers een todo prasoro partij noemen vanuit “de berm”. De twee vragen die alom gesteld worden en die roepen om een antwoord, zijn: Heeft de NDP werkelijk geen kader? En waarom heeft de NPS goed gehandeld?
De Nationale Democratische Partij (NDP) heeft altijd gepronkt een nationale partij te zijn. En dat klopt ook. Maar waarom kan de paarse partij geen kader produceren, ondanks er zoveel overlopers en jongeren zich aansluiten bij de partij van de meest charismatische leider ooit in Suriname. Opeenvolgende NDP-ministers hebben een poespas gemaakt op de verschillende ministeries. Kijk maar naar onder andere het ministerie van OWT&C, Sport- en Jeugdzaken, Sociale Zaken en Financiën nu. Een waar ministerskerkhof, omdat er alleen maar zwakke schakels geplaatst worden op deze ministeries. Of zijn het misschien wel de zwakste schakels? Of wil men met dit model een aantal partijloyalisten persoonlijk een beter leven aanbieden? Neem maar nu Sport- en Jeugdzaken. Een opvanginstelling van de NDP-jongeren en -vrouwen. Ga een dagje op bezoek op dit ministerie, want pas dan zie je in werkelijkheid het koninkrijk van Dogojo, omringd door een batterij aan partijloyalisten om haar heen. Deze setting op het ministerie is ook te zien bij activiteiten. Dogojo omringd door haar S&J-crew. Tijdens de laatst gehouden vrouwendagactiviteit in Ocer was dat goed te merken. Qua beleid en ontwikkeling bakt deze minister, die ook baggerwerk deed op Sozavo, er niets van. Haar voorganger Abdoelgafoer idem dito, zou men gerust kunnen stellen. Maar ze worden gerekend tot top NDP-kader. Ze presteren benedenmaats, omdat ze niet aan ‘s landsbelang denken, maar sec aan het eigen belang en het enge partijbelang, waarbij een deel van de achterban ook zoet gehouden wordt met een voetbal, met enkel T-shirts of een slagbal. Laatst is dat in Para gebeurd, waarbij Dogojo sportmateriaal heeft verdeeld. Ook was dit de vorig week het geval te Santodorp. Een vroege verkiezingsstunt? Want wij weten het: de achterban is tegenwoordig al heel blij met een voetbal, die je in deze tijd niet meer zelf kunt kopen. Dit is allemaal het gevolg van het wanbeleid van deze zelfde lfde regering. Vroeger, toen het pad van het wanbeleid nog niet was ingezet, kon je uit eigen zak zeker 5 voetballen bekostigen voor je ploeg, De vraag die volgt; moet je dan blij zijn hiermee? De paarse achterban blijkbaar wel.
Terug naar het kadervraagstuk. Dus de NDP heeft wel kader, althans een klein deel, maar deze werkt niet voor het land, maar voor zichzelf en de partij. Dus de verwijten naar Assen en Levens dat ze niet in ‘s landsbelang denken, klopt niet. Assen en Levens willen geen ministerie gaan leiden, waar ze een beleid gaan moeten voeren die slechts de belangen van de paarse partij veiligstellen. Waar een Task Force vanuit het kabinet van de president de belangrijkste zaken van een ministerie op zich gaat nemen. Dat ze meer in naam de functie van minister zullen dragen, slechts om lintjes door te knippen en met een brede glimlach handjes te schudden. Dat de uitvoering stagnaties zal ondervinden, omdat Financiën geen geld vrij zal maken ondanks de goedkeuring van projecten en ondanks er al reçu’s zijn vrijgegeven. Hebben Assen en Levens dan fout gehandeld? Het is publieksgeheim dat de NDP partijen kapot maakt middels deze methode. Kijk maar naar de gevallen: Wangsabesari – KTPI, Sapoen – PL, Dodson – DOE enz. Men maakt ook op gezette tijden de tegenstanders belachelijk door de overlopers als helden te typeren, bijvoorbeeld gelukzoekers als Ralim van PL en HVB over te halen als held. En de groep Palu’ers in Coronie. En binnenkort volgen er nog meer.
Sew Rattan
