Oemraw houdt zijn hart vast, wanneer hij denkt aan de consequenties die deze verwikkeling met zich teweeg kunnen brengen. ‘Dan moeten we onze padie in de rivier dumpen’, zegt hij enigszins cynisch, maar klinkt heel zorgelijk. Oemraw legt uit dat de kleine padieboeren niet over een opslagplaats beschikken. Ook hebben ze geen drogers. ‘Dat wordt dus een groot probleem.’
De SPBA-voorzitter legt uit dat na de oogst de padie binnen een paar dagen in de molen moet om gedroogd te worden. Gebeurt dit niet, dan gaat de padie aan kwaliteit inboeten. Oemraw had een gesprek met de grootste exporteur, Bhagwat Ramadhin. Die gaf op zijn beurt mee dat hij een voorraad van zeker 11.000 ton witte rijst heeft. Oemraw stelde hem toen voor om de padie-opkoopprijs vast te stellen. Maar dit werd door hem geweigerd. Niet Ramadhin alleen, ook de overige exporteurs beweren geen ruimte te hebben om de pas geoogste padie op te slaan.
Asha Gajadien-Bhagwat