VHP-fractieleider Chan Santokhi hekelt de manier waarop de Surinaamse regering de afgelopen periode een zigzag buitenlands beleid heeft gevoerd, waardoor een inbreuk is gepleegd op de integriteit van ons land. Als voorbeeld noemde hij tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen (APB) in De Nationale Assemblee (DNA) de recente intrekking van Suriname’s formele erkenning van Kosovo als soeverein land. Suriname was het 112de land dat Kosovo had erkend en nu de eerste Staat die de erkenning intrekt. In 2012 had Suriname volgens Santokhi besloten de paspoorten van Kosovo te erkennen en burgers van Kosovo konden visumvrij reizen naar Paramaribo. Op 27 oktober 2017 heeft Suriname besloten dat ze de erkenning van Kosovo wil intrekken. Deze intrekking wordt bestreden door Kosovo, omdat het internationaal recht dat niet kent. De politicus verwijst naar de conventie van Montevideo van 1933 die dat verbiedt.
“Hierin is duidelijk vastgesteld dat ‘the recognition is unconditional and irrevocable’. Wist de regering dit niet? De regering van Kosovo stelt in een reactie dat het land dat genoemd wordt in de brief van Suriname’s permanente vertegenwoordiger in New York, namelijk Kosovo and Metohija, niet bestaat. Ze kent alleen de Republiek Kosovo. Is dit geen blunder?”, vraagt Santokhi. De politicus wil weten of de intrekking te maken heeft met de relaties die Suriname aanhaalt met Rusland. “Is het onder druk gebeurd. Welke zijn de afspraken die zijn gemaakt met Rusland? Wat voor effect zal dit hebben op andere samenwerkingsrelaties die Suriname heeft met bevriende naties?”, aldus Santokhi.
Intrekking erkenning Westelijk Sahara
Suriname had in juli vorig jaar Kosovo officieel erkend als onafhankelijke en soevereine staat. Aan de andere kant heeft Suriname in maart vorig jaar zijn erkenning van Westelijk Sahara ingetrokken. “Suriname had in 1982 de Westelijke Sahara (Sahawari-Arabische Republiek SADR) erkend. SADR is de politieke stroming van Polisario waarmee Westelijk Sahara een eigen staat wenst. Suriname ondersteunde het dekolonisatieproces van derde wereldlanden binnen de Verenigde Naties en met de erkenning van SADR werd consequent het recht van zelfbeschikking van de volkeren van Westelijk- Sahara ondersteund. Kunnen we ook hierover duidelijkheid krijgen? Is het onder druk van Marokko gebeurd? Wat heeft u als tegenprestatie gehad?”
Blunder intrekking agrément-verlening Anne van Leeuwen
Ook met betrekking tot de politieke relatie met Nederland is er volgens de politicus zwaar geblunderd in de kwestie van de agrément -verlening aan de Nederlandse ambassadeur, Anne van Leeuwen. Na aanvankelijk instemming van het ministerie van buitenlandse zaken van Suriname, met de agrément-verlening, en nadat de ambassadeur in kwestie beëdigd werd door zijn koning in Nederland, trok Suriname de toestemming tot accreditatieverlening in. Het argument hierbij was dat de accreditatie door een misverstand ten onrechte was verleend door het ministerie.
Koop ambassadegebouw Parijs verspilling
Ook over het Euro 6,6 miljoen kostend ambassadegebouw van Suriname in Parijs heeft de politicus geen woord. “Regering, u koopt een ambassadegebouw in Parijs met een beleidsvisie dat Parijs de poort wordt voor internationale samenwerking met en investering in Suriname en nu gaat u het gebouw verkopen en de poort sluiten?” Santokhi wacht nog steeds op meer verduidelijking in deze kwestie. Ook over de veiligheidsgrensovereenkomst met Frans-Guyana wil Santokhi weten of deze onder druk is gebeurd van de Franse president.
Opening en sluiting ambassade Trinidad & Tobago
Suriname opent en sluit de ambassade op Trinidad & Tobago. Over de sluiting van de ambassade was het argument dat Suriname geen inhoud kan geven aan de overschrijdende uitdagingen van het buitenlands beleid naar onze regio en Caricom toe. “Met name Trinidad behoort tot een van de landen die een belangrijke positie inneemt binnen de Caricom. Als personen niet goed functioneren, dan moet u personen vervangen en niet de ambassade sluiten.”
Sluiting ambassade Zuid-Afrika raakt gevoelige snaar bij burgers
Suriname opent en sluit ook de ambassade in Zuid-Afrika. Santokhi betreurt dit, omdat Zuid-Afrika gerekend wordt tot de Brics-landen en een van de belangrijkste economieën op het Afrikaans continent. De opening van ambassades op het Aziatische en Afrikaans continent betroffen volgens de VHP’er in eerste instantie de fysieke aanwezigheid van Suriname in landen waar veel van zijn burgers hun ‘roots’ hebben. “De afwezigheid van een fysieke diplomatieke vertegenwoordiging op het Afrikaans continent raakt ongetwijfeld een gevoelige snaar bij burgers, van wie voorouders uit Afrika komen. In het belang van een te bewaren evenwicht in onze multi-etnische samenleving, lijkt het sluiten van de ambassade in Zuid-Afrika geen verstandige beslissing”, aldus Santokhi.
FR
