Begin
Soenderpersad Jaimangal Harpal, meer bekend als Nini, begon reeds op 15-jarige leeftijd met het beoefenen van worstelen. Toen met vrienden en neven beoefende hij de worstelsport. Maar ook gewichtheffen en bodybuilding genoot veel interesse bij hem. Toen hij 19 jaar was, besloot hij Worstel Vereniging Meerzorg op te richten. Begin jaren 1972 begon Nini te trainen op Charlesburg. Uiteindelijk koos hij om vol te gaan voor worstelen, omdat hij dit leuker vond. Vooral met de invoering van een nieuw systeem en technieken. “Indertijd gingen we worstelen op het erf op stro (van padie)”, geeft hij aan. Door motivatie en inspiratie van familieleden besloot de Ustaad (legende) met een eigen gym te beginnen. Op 20 september 1972 ging zijn wens in vervulling, toen hij zijn eigen school kon oprichten. “In een ruimte van 8 bij 7 meter begon alles. Er werd een worstelmat van zaagsel van 5 bij 5 meter gelegd. De wanden waren gemaakt van plat geslagen vaten van lijm. Doordat er een tekort was aan bouwmaterialen, werd de vloer van klei gemaakt. Licht en water waren niet aanwezig. In de beginperiode deed men naast worstelen ook aan bodybuilding en gewichtheffen in deze ruimte”, vertelt Nini. Doordat er toch verlichting nodig was, gebruikte men een gaslamp. De gym werd voorzien van primitieve trainingsattributen, zoals auto-onderdelen, die als gewichten moesten dienen. “Maar de wil om te sporten was er en dat was het belangrijkste voor ons.”
Doorbraak
In 1974 kwam de doorbraak voor de WV Meerzorg. In dat jaar werd Pertap Ramjatan, woonachtig te Meerzorg, bodybuildingkampioen van Suriname. Voor Nini was dit het begin van een glorieperiode. In 1977 werd de zaal aangesloten op het elektriciteitsnet. In de loop der jaren werden er diverse verbeteringen aangebracht aan de accommodatie. De trainingen konden nu beter en verantwoord plaatsvinden. De eerste grote renovatie werd in 1980 gedaan. De ruimte werd vergroot tot 10 bij 12 meter en de mat naar 6 bij 6 meter. De mat van zaagsel werd nu bedekt met een zeil. Ondertussen maakten ook andere sporten gebruik van de zaal. Zo kwam Judoschool Helio ook gebruikmaken van het complex. Na Helio gebruikte Steven Vos de hal ook voor judo.
Krachtsportcentrum Nini S. Harpal
In 1996 kwam er een tweede renovatiebeurt. De zaal werd nog groter, nu 15 bij 15 meter. Er kwam een kantoorruimte bij van 5 bij 9 meter, met wateraansluiting en toilet. Bij de heropening kreeg de zaal de naam van Krachtsportcentrum Nini S. Harpal. Dit in overleg met de toenmalige directeur van Sportzaken, Ro Phoelsing. In deze zaal deden ook vrouwen actief mee aan gymnastiek. “Er waren zeker 40 dames die aan gymnastiek deden”, vertelt Nini. De worstelafdeling was in haar bloeiperiode en kende intussen 40 actieve atleten. “In feite kwamen er honderden personen, maar na een tijdje bleven ze weg wegens persoonlijke of andere redenen.”
Surinaamse Worstel Federatie
WV Meerzorg nam deel aan competities georganiseerd in Naks onder auspiciën van de Krachtsportbond, onder leiding van Meester Noormohamed. “Dit was begin jaren 72 tot 74. De bond viel uiteen en bestond niet meer. In 1980 herrees de bond maar in 1982 viel het weer uit elkaar. Daar er nu veel actieve leden waren, was er een organisatie nodig die wedstrijden kon organiseren voor een ieder. Normaliter kreeg niet een ieder de kans om tijdens toernooien van promotors in actie te komen. Daar kwamen alleen toppers in actie. De oprichting van de Surinaamse Worstel Federatie (SWF) was broodnodig. WV Meerzorg was een van de motors achter de oprichting van de SWF in 1997”, geeft Harpal aan. De SWF heeft toen ook damesworstelen geïntroduceerd.
Afscheid
In het jaar 2000 nam Nini Harpal afscheid van het actieve worstelen op de mat. Eind 1999 worstelde hij zijn laatste wedstrijd in NIS, waar hij Ruben Landus van WV Chotelal versloeg. Een carrière waarin hij nooit heeft verloren. Intussen is Nini al meer dan 25 jaren bezig topworstelaars af te leveren uit zijn school, die allemaal nationaal kampioenen worden. Op 18 november 2017 wordt hij 65 jaar. Ook zijn zoon Baldjietsingh Harpal deed aan worstelen, maar wegens een blessure in 2013 is hij gestopt. Baldjietsingh verzorgt nu de trainingen bij WV Meerzorg onder supervisie van zijn vader. Sinds 1972 is WV Meerzorg onafgebroken bezig om de worstelsport te promoten en een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling hiervan.
Toppers
Vanaf 1972 tot heden heeft WV Meerzorg diverse toppers voortgebracht. In de periode 1972 – 1980 waren dat Nini Harpal, Augie Sertimer, Balwand Debidien, Nish Chedie, Jagdish Dhanesh en Armand Setrodimedjo. Periode 1980-2000 waren dat Nini Harpal, Hendry Debidien, Michel Nathoe, Remie Gopal, Amrish Bihariesingh, Radjen Bihariesingh, Arnie Benfield, Ramon Rusland, Karan Kewal, Dhiradj Kewal, Vinod Brahmanand Kewal, Adarsh Kewal, Jitendra Ramnath, Ajay Charoe, Dinesh Charoe en nog veel anderen. Periode 2000-2012 waren dat Karan Kewal, Adarsh Kewal, Baldjietsingh Harpal, Amar Charoe, Ramon Rusland, Fernando Ghoerahoe en dames worstelaars als Nina Harpal, Nishan Nanhekhan en Suleikha Braaf. Periode 2012-2015 waren de toppers Adarsh Kewal, Baldjietsingh Harpal, Fernando Ghoerahoe en Marciano Tsang. Periode 2015 tot heden: Fernando Ghoerahoe, Rayen Padarath, Bryan Smith en Soeradj Jagdeo.
Tot slot verwacht WV Meerzorg dat de Surinaamse Worstelfederatie altijd zal blijven bestaan en en zij hoopt dat de goede sportrelatie en samenwerking van voorheen nog heel lang zal worden voortgezet.
