De noodklok die door Stichting Maharshi Dayanand Kinderhuis onlangs werd geluid ten aanzien van de sluiting hiervan, heeft de Financiënminister Gillmore Hoefdraad naar het rijk der fabelen verweten. In De Nationale Assemblee (DNA) heeft Hoefdraad namelijk na een kijkje in de boekhouding genomen te hebben, geconstateerd dat deze stichting tot september 2017 geen dringende ingreep nodig heeft vanuit de overheid. Hij deelde mee dat de stichting in het bezit is van SRD 489.631, waarvan SRD 311.000 tot de liquide middelen behoort. Dagblad Suriname benaderde Soenderpersad Hanoeman, secretaris van het hoofdbestuur van Arya Dewaker, voor een nadere toelichting.
Hanoeman vindt dat de minister heel naïef handelt. “Daarom zitten we de dag van vandaag in een bodemloze put, want een goede manager gaat altijd voor een reserve. Wij runnen al 84 jaren dit kindertehuis. Hieruit hebben we geleerd dat we altijd een appeltje voor de dorst moeten bewaren. Als de minister weet dat we geld hebben, dient hij ook te weten waarvoor dat geld bestemd is. Deze regering is begonnen met USD 1.2 miljard welke door de regering Venetiaan was opgespaard voor slechte tijden. En binnen 5 jaren hebben de huidige machthebbers alles verbrast! Als zij het goed hadden gemanaged, zou het land niet in zo een situatie terechtkomen; wij gaan heel anders om met onze reserve.”
In het voornoemde kindertehuis wonen er 40 kinderen. Naar zeggen van de secretaris is het bedrag van SRD 311.000 gereserveerd voor de sanitaire voorzieningen voor de mannelijke kinderen. “Ik wil een ieder uitnodigen om te gaan kijken hoe de jongenstoiletten eruit zien. Wij hebben de toiletten van de meisjes in orde gemaakt en dat was al een enorme investering van SRD 250.000; het gaat om 12 toiletten en 12 badkamers voor de meisjes.” Doordat kosten voor levensonderhoud de pan zijn uitgevlogen, was het bestuur van Arya Dewaker genoodzaakt om dit project (voor de jongens) aan te houden om zodoende de maandelijkse vaste lasten te kunnen betalen. “We kunnen nog 6 maanden zo verder, maar daarna?” Hanoeman beklemtoont dat de noodklok slechts was geluid om de overheid tot actie te brengen, want zonder dergelijke kreten is alles aan dovemans oren gezegd. Volgens de secretaris is de subsidie wettelijk vastgelegd. “De overheid moet niet kijken wat onze reserve is; ze moet ons de subsidie geven!” Hanoeman vindt dat de Financiënminister de verdubbeling van de vaste lasten (personeel, voeding, nutsvoorzieningen, onderhoud enz.) als gevolg van de economische malaise geheel uit het oog verliest.
KSR
