Dag van de Arbeid is een internationale herdenkingsdag van strijd en solidariteit. Een dag van viering van strijd en de waardigheid van de arbeidersklasse, van de hoop op een rechtvaardige samenleving. Deze dag van de arbeid is een gelegenheid om ook in ons land de ware betekenis ervan in herinnering te brengen en vragen te stellen als: wat rest er nog van die prachtige partijen die moeten waken over de belangen van de arbeiders? Door participatie van de vakbeweging in politieke partijen met de gedachte dat men de belangen van de arbeidersklasse zou verdedigen, blijken juist het belangrijkste middel om de politiek van de burgerij door te voeren. De politisering van belangrijke actoren van de vakbeweging is een van de belangrijkste oorzaken van de gijzeling van de democratie in ons land. De voorzitter van de Unie van Surinaamse Vrouwen (USV) had reeds in 2005 hiervoor gewaarschuwd. Door verdeel en heers is de macht van de vakbeweging ernstig aangetast. De schandalige manier waarop de vakbondsleider de heer Valies na een vreedzaam protest op 18 april 2017 door de Mobiele Eenheid in het actiecentrum theater Unique werd gearresteerd en vervolgens werd afgevoerd, is ten zeerste te betreuren, een zwarte bladzijde voor de vakbeweging! De solidariteit dat symbool staat voor de eenheid van de arbeidersbeweging is door enkele roemrijke makkers in ons land verlaten. Dit, terwijl de internationale bond van Leraren, Education International (EI), zijn bezorgdheid uit in een brief aan president Bouterse. De brute wijze waarop Curtis Hofwijks en Bryan Boerleider na een vreedzame demonstratie werden opgepakt en als beesten in een laadbak werden gegooid, is een ernstige aantasting van onze grondrechten. Actievoerders krijgen geen vergunning van de districtscommissaris voor een vredesdemonstratie naar het Onafhankelijkheidsplein, het plein van het volk! Censuur op leuzen op borden wordt o.a. opgelegd in de vergunningsvoorwaarden. Ook deze restricties op een vreedzaam protest brengt de roemrijke vakbondsmakkers niet in beroering. Het doel van de protestmanifestatie is het treffen van maatregelen tegen verdere verarming van het volk en terugdraaien van de verhoging van de brandstofprijzen. Zaken die zijn weerslag hebben op de gehele bevolking; dus ook alle arbeiders. Dialoog is het magisch woord en scenario is het magisch instrument. De regering roept op voor dialoog en tegelijkertijd wordt in het holst van de nacht wederom de brandstofprijs verhoogd. Een aantal vakbondsleiders heeft deelgenomen aan de dialoogronde. Verontwaardigd was de USV over de uitspraak van de voorzitter van de Moederbond ”dat hij aan de regering geen eis kan stellen als hij niet kan aangeven waar zij het geld vandaan moeten halen”. Wat de voorzitter van de Moederbond volgens de USV wel kan doen, is vragen waar al dat geld naar toe is gegaan? Immers de staatskas is leeg; wat is gebeurd met het geld van al de leningen? Het beloofde onderzoek naar corruptie (EBS, Telesur, ministerie Openbare Werken e.a.). Vroeg of laat, en zeker als de economische crisis voortduurt, zullen de werkers zeggen “nu is het genoeg geweest”. Het volk wordt financieel uitgehold en de verarming neemt ernstige vormen aan. Als de hitte blijft, zal de vlam zich verder verspreiden. Overal in de geïndustrialiseerde wereld kwamen de arbeiders als één georganiseerde kracht naar buiten, terwijl de burgerij machteloos moest toekijken. De werkers worden bewust van hun eigen macht… op voorwaarde dat ze maar samen in een eengemaakte actie optreden. Op zo’n moment, zei Marx, “is geen enkele kracht op aarde in staat dit te stoppen”. De USV roept op voor eenheid en solidariteit van de vakbeweging om de rechten van de arbeidersklasse te waarborgen.
Unie van Surinaamse Vrouwen
Asha Mungra
(voorzitter)
