De padieaanplant wordt reeds geruime tijd geteisterd door een mysterieuze ziekte. Op de een of andere manier begint de stengel van de jonge padieplant uit te drogen, totdat ook de plant het begeeft. Over wat deze ziekte precies is en op welke wijze deze uit de padiesector gebannen moet worden, tasten de padieboeren in het duister. ‘Het ministerie van LVV heeft toch zoveel deskundigen, laten ze nu uit hun aircokamer komen en onderzoek doen om wat voor ziekte het gaat. En op welke wijze deze bestreden moet worden’, zegt de voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie, SPBA, Harrynannan Oemraw tegenover Dagblad Suriname. Volgens Oemraw is het ministerie van LVV ettelijke malen op de hoogte gebracht, maar vanuit het ministerie is tot nog toe geen enkel stap ondernomen voor onderzoek om na te gaan wat de ziekte precies inhoudt en welk soort insecticide bespoten moet worden.
Het meest kwalijke vindt Oemraw dat het ministerie zich ook muisstil houdt op het gebied van preventie. Voor de padieboeren rest geen ander keus dan het zelf maken van allerlei cocktails van bestaande insecticiden om hun padieaanplant te beschermen. ‘Wij rijstboeren moeten maar zelf weten welke medicijnen we moeten spuiten. Dat onze hele aanplant verloren gaat door deze ziekte, hier maakt het ministerie zich niet druk over.’
Door de stijging van de benzineprijs wordt de wurggreep waarin de padie boeren zich geruime tijd bevinden, steeds steviger. Behalve de benzineprijs zijn ook de inputs ten behoeve van de rijstsector flink gestegen in prijs. Met al deze verwikkelingen ziet Oemraw de toekomst van de rijstsector heel somber tegemoet. Hoewel de padie-inzaai eind december van het vorig jaar is verstreken, is nog niet op behoorlijke wijze een begin gemaakt met de inzaai. Behalve het watertekort spelen ook de hoge onkosten haar parten. Oemraw laat een waarschuwend geluid horen. Gelet op al de pijnpunten waar zij de dupe van worden, zal er minder ingezaaid worden dit seizoen.
Asha Gajadien-Bhagwat
