De pluimveesector is onlangs in het parlement besproken door volksvertegenwoordiger Celsius Waterberg. Hij heeft de regering namelijk aandacht gevraagd voor de ondersteuning van lokale productie om aan de lokale behoefte van vooral kip te voldoen. Echter zou de volksvertegenwoordiger vergeten zijn aan te kaarten dat de lokale producenten door de maatregelen van de overheid zelf niet in staat zijn om aan de lokale behoefte te voldoen. Dit brengt ons dus terug naar het jaar 1992 toen de toenmalige regering besloot om de importen van kip toe te staan. De boeren werden toen beschuldigd van kartelvorming, waarna de overheid over ging tot haar besluit. Als dat op waarheid berust, is voor rekening van de toenmalige actoren. Feit is dat er per heden een andere situatie zich voordoet. Vanwege de dikke (oneerlijke) concurrentie door de importeurs, lukt het de Surinaamse producenten ten eerste niet om voldoende klanten te genereren, tevens goedkoper te produceren. Aan de andere kant is de sector al jaren met de autoriteiten in bespreking over de positie van Suriname. In het Caribisch gebied zijn de meeste landen er al toe overgegaan om hun nationale belangen te beschermen, terwijl Suriname zijn markt nog steeds open laat voor overtollige producten en producten van lagere kwaliteit.
“Wij hebben alles al in orde”
De sector is volgens Nemchand Kanhai, voorzitter van de Associatie Pluimvee Sector Suriname (APSS), in staat om aan de lokale behoefte te voldoen. “Wij hebben de dingen al in orde. Er zijn broederijen en verwerkingsbedrijven. Als je praat over het coveren van de lokale behoefte, dan is dat voor het pluimvee heel gemakkelijk. Wij hebben de ervaring al. Vóór 1992 waren wij al zelfvoorzienend. Wij hebben geen experimenten nodig zoals bij kokosnoten en cacao. Wij hebben de knowhow al. Onze standaarden doen niet onder aan die van Europa”, stelt Kanhai.
De lokale producenten zijn volgens Kanhai ook bereid om de investeringen zelf te plegen, en niet afhankelijk te zijn van de overheid. Hiervan uitgaande zou nu de vraag rijzen: waarom gaan wij er niet voor als de lokale producenten aangeven de kosten te willen dragen?
Volgens Kanhai is de sector nauw in contact met de autoriteiten. Daaronder valt ook het ministerie van Handel en Industrie. “Wij zijn nauw in contact met het ministerie van Handel en Industrie, maar op een of andere manier lukt het maar niet. Wij zijn er wel met zijn allen eens dat de lokale productie moet worden ondersteund. Als ik het concreet moet stellen: na unu no wani yere. Je hebt heel wat mooie verhalen, maar de bal is op de speelhelft van de autoriteiten. Wij zijn al ready. De hokken worden zo gebouwd. Wij wachten alleen op de opdrachten van de verwerker en de importstop om daarop in te spelen”, stelt Kanhai.
De huidige prijs van Surinaamse kip is in de supermarkt minder aantrekkelijk ten opzichte van importkip. Kanhai benadrukt echter dat een verhoging van de productie bij de lokale producent uiteindelijk ook ertoe zal leiden dat de kosten op lange termijn minder zijn en zodoende de prijs in de winkel lager wordt dan de huidige. Tegen kartelvorming zou de overheid gemakkelijk regels kunnen maken.
Kavish Ganesh