“Laten wij eerlijk zijn. Ik heb eerder gehoord dat er 18.000 woningen gebouwd zouden worden. Er zou een diepzeehaven komen, er zouden treinen komen, er zouden viaducten komen en er stonden investeerders in de rij om zaken te doen met Suriname. De president heeft over van alles en nog wat gesproken, maar nog steeds geen werkgelegenheid verzekerd”, zegt vakbondsleider Murwin Leeflang. Leeflang is in ieder geval blij dat de president zelf erkent dat het niet goed gaat op de arbeidsmarkt. Hij noemt hierbij voorbeelden als de bouw- en constructiesector die op dit moment bijkans niets voorstellen qua arbeidsgelegenheid.
De regering heeft besloten aan alle actieve en gepensioneerde ambtenaren, landsdienaren en daaraan gelijkgestelden een algemene loonsverhoging te geven, die uiterlijk eind april 2017 uitbetaald zal worden. De regering wil hiermee bewerkstelligen dat het leven onder de gegeven omstandigheden dragelijker wordt voor de samenleving en dat deze loonsverhoging als een behulpzame overbrugging kan dienen in de loop naar beter. Leeflang juicht dit besluit in eerste instantie toe, maar ziet dit ook in het licht van de eerder gedane beloftes die niet zijn nagekomen. “Integendeel is ons productievermogen niet verhoogd, waardoor gesteld kan worden dat er niet verdiend is en er geen geld gekanaliseerd wordt naar ons toe. Wat wij juist merken, is dat mensen hun banen verliezen”, stelt Leeflang. De loonsverhoging is geen luxe, maar een ‘must’. Leeflang wenst de uitspraken in het hoogste college van staat niet onheus te bejegenen, maar wenst tegelijkertijd dat de loonsverhoging in 2017 geen aprilmop wordt. Ook vraagt Leeflang zich af waarom er gekozen wordt voor april 2017 en hoe de arbeiders moeten overleven in de tussenperiode.
“Hebben de vakbondsmensen die onderhandeld hebben het aan de president overgelaten om die mededeling te doen. Hoe hebben die onderhandelingen plaatsgevonden? De arbeiders hebben niets aan dat wat ons is gepresenteerd door de president. Communiceer met de totale vakbeweging en niet met delen ervan. De productiviteit van wrokomans en wroko uma’s neemt af, wat niet goed is voor het opbouwen van onze zeer slechte economie. Wij horen al te vaak dat in crisisperiode er nieuwe kansen zijn. Ik had verwacht dat de regering zou komen met concrete maatregelen die de werkende klasse perspectieven zouden bieden”, aldus Leeflang.
