Martin Panday: “Wij zijn demotivatiefactoren voor toerisme aan het vergroten”

Tijdens zijn jaarrede in september 2015 nam president Desi Bouterse het woord ‘toerisme’, precies 19 keren in de mond. Daar bleek in ieder geval de aandacht en noodzaak voor ontwikkeling van deze sector. In zijn jaarrede in september 2016 echter heeft de president het woord maar 2 keren in de mond genomen en dat ook niet als onderwerp, maar als neveneffect van samenwerkingsverbanden met andere landen en financiële instellingen (leningen). Meer nog lijkt het veel op dat het slechter aan toe zal gaan met de toerismesector vanwege de aankomende maatregelen.
De inwisselplicht zal weer worden ingevoerd door de regering in het kader van maatregelen die zich strekken tot deviezenversterking. Ook sprak de president over de invoering van een micro-fees op, onder andere telefoonverbruik, vliegtickets, theater- en ander entertainmentbezoek ten behoeve van sociaal-medische en educatieve sectoren.
In de wereld zijn er weinig tot geen voorbeelden meer van landen die een inwisselplicht hanteren. Toerismedeskundige Martin Panday stelt desgevraagd aan Dagblad Suriname zeer teleurgesteld te zijn met de aankondiging van de president. “Ik ben teleurgesteld, want het voornemen was om toerisme in het land te bevorderen. Wij zijn de demotivatiefactoren voor toerisme aan het vergroten”, stelt Panday.
Motivatiefactoren zijn factoren die toerisme naar een land aantrekkelijk maken. Panday noemt hier voorbeelden als mooi natuur, culturen etc. Hij stelt dat Suriname een goed pakket aan motivatiefactoren heeft. Aan de andere kant zijn er ook grondige demotivatiefactoren aanwezig, die toeristen niet aantrekken. Hij verwijst naar de dure vliegtickets, slechte vliegverbindingen, de prijzen van tours naar het binnenland etc. Zo meteen komt de inwisselplicht ook op de lijst van demotivatiefactoren te staan. De motivatiefactoren worden op een bepaald moment door de toerist afgewogen tegen de demotivatiefactoren. Op het moment de demotivatiefactoren groter worden, kiezen toeristen voor andere bestemmingen waar zij soortgelijke tot betere producten kunnen vinden.
De hoogte van het bedrag is nog niet bekend gemaakt door de president, maar op zich maakt het volgens Panday niet uit wat de hoogte van het bedrag zal zijn. “Het maakt niet uit als je 10 of 300 euro moet wisselen. Het is een belasting van de passagiers, net zoals het visum. Het moment je drempels oplegt, terwijl je al geen florissant product hebt, wordt het lastig”, meent de toerismedeskundige. Veelal wordt de indruk gewekt dat de hele wereld in de rij staat richting Suriname te komen voor toeristische doeleinden, terwijl dat helemaal niet zo is. Suriname moet zwaar concurreren met andere landen in de regio. Uit de laatste cijfers gepubliceerd door de Stichting Toerisme Suriname is ook te constateren dat er de afgelopen periode steeds minder toeristen richting Suriname komen. Zelfs Guyana begint volgens Panday nu een land te worden waar de Surinaamse toerismesector in verschillende opzichten mee moet oppassen. “Terwijl Guyana drempels weghaalt, bouwen wij steeds meer drempels op voor een vloeiende toerismestroom naar Suriname”, meent hij.
De regering en het volk hebben naar oordeel van Panday wel door wat het belang is van toerisme. Echter is er geen besef hoe dat efficiënt moet worden aangepakt. “Ik snap waarom de maatregel wordt ingevoerd (deviezenversterking), maar men moet zaken goed in overweging nemen. Dat heeft men waarschijnlijk niet gedaan. De inwisselplicht zal ertoe leiden dat minder toeristen komen. Op termijn halen wij relatief minder uit de branche”, aldus Panday.
Kavish Ganesh