Op initiatief van de ambassadeur van Indonesië in Washington DC, dr. Dino Patti Djalal, vond van 6-8 juli het eerste congres van de Indonesische diaspora plaats in de Los Angeles Convention Center in Los Angeles, California. De ambassadeur kreeg de volle ondersteuning van zijn president Yudhoyono. Rond de tweeduizend Indonesiërs, afstammelingen van Indonesiërs en zij die Indonesië een warm hart toedragen, kwamen vanuit alle hoeken van de wereld naar dit eerste congres, met als thema: “The power of harmony in diversity. Unleashed worldwide.”
Dit eerste historische congres werd ook bijgewoond door de voormalige Surinaamse ambassadeur in Indonesië Angelic Alihusain-del Castilho (2007- 2011) en majoor Edward Redjopawiro; zij ontvingen een persoonlijke uitnodiging van ambassadeur Dino Patti Djalal, die werd ondersteund door de Indonesische ambassadeur hier te lande, Nur Rahardjo. Rita Tjien Fooh- Hardjomohamad, directeur van het Nationaal Archief Suriname, vertegenwoordigde deze instantie op het congres.
In de VSA alleen wonen er ruim honderd en vijftigduizend Indonesiërs en/of afstammelingen van Indonesiërs. Ook in Suriname bevindt zich een aanzienlijk deel van de Indonesische diaspora, rond de 17% – 20% van onze bevolking bestaat uit personen met hun ‘roots’ in Indonesië. Tijdens de openingstoespraak van de president van de Republiek Indonesië, Susilo Bambang Yudhoyono, werd Suriname dan ook genoemd als één van de belangrijke focusgebieden voor het diasporabeleid. De drie Surinamers die deze conferentie bijwoonden, participeerden volledig in het congres en waren elk verantwoordelijk voor een presentatie binnen het thema van het congres.
Angelic Alihusain-del Castilho deelde haar visie en ideeën binnen het thema “Linking to local politics and government”. Hierbij presenteerde zij een overzicht van de ontwikkelingen van de diaspora evenals de invloeden die inspelen op de diaspora in Suriname in relatie tot de betekenis van Indonesië voor hen in Suriname. Zij stelde de vraag hoe duurzaamheid te bewerkstelligen in deze belangrijke mensgebonden relatie voor de volgende generaties.
Edward Redjopawiro deelde zijn ervaring als onderdeel van de Indonesische diaspora in Suriname onder het thema: “Becoming exemplary resident: Engaging and partnering with your host community”. Redjopawiro, die ook de auteur is van “Impact of the Indonesian immigration on the legal system of Suriname: A new approach in Indo-Surinamese studies”, legde in zijn presentatie de nadruk op de culturele ontwikkeling van de nakomelingen van de Indonesiërs in Suriname en hun integratie en rol in de huidige multi-etnische samenleving.
Rita Tjien Fooh-Hardjomohamad belichtte de centrale rol van de Indonesische vrouw en haar nakomelingen vanaf de immigratie tot heden binnen het thema “Diaspora women as backbone for family and community”. Centraal stonden hierin de vele offers die vooral de vrouwen brachten en tot heden nog brengen voor de instandhouding van hun gezinnen en de verbetering van hun sociaal – economische situatie.
Tijdens het congres waren er ontmoetingen met de aanwezige DPR-leden (parlementariërs) van Indonesië, evenals met de ministers voor Onderwijs en Cultuur, Mohammad Nuh, en voor Toerisme en Creatieve Economie, Marie Elka Pangestu.
De aanwezigheid en kwalitatief goede bijdrages door Suriname geleverd tijdens deze conferentie werden zeer gewaardeerd en leverden een substantiële bijdrage aan de beeldvorming met betrekking tot de Indonesische diaspora in Suriname.
Het congres voor de Indonesische diaspora werd afgesloten middels de aanname van een achttien punten tellende declaratie. De rode draad was de bewustwording bij de diaspora van de betekenis en waarde welke zij vertegenwoordigen voor de Republiek Indonesië. De declaratie betrof hoofdzakelijk een bevestiging hiervan en een commitment van de diaspora om deze belangrijke rol te vervullen.
Tijdens het congres werd ook besloten dat het congres een jaarlijkse activiteit zal zijn. De locatie voor het volgende congres is nog niet definitief, maar hoogstwaarschijnlijk zal dit Indonesië worden. Het eerste congres was een succes en biedt de Indonesische autoriteiten voldoende handvaten aangaande de basisvereisten voor en verwachtingen van het te voeren diasporabeleid vanuit het oogpunt van de belangrijkste stakeholders, de diaspora zelf. Het congres genoot ondersteuning niet alleen vanuit de regering van Indonesië, maar ook vanuit het bedrijfsleven in en buiten Indonesië.
